Friðhelgis - yfirlýsing:

Yfirlýsingu þessa skrifa ég bæði til þess að sýna ykkur fram á ákveðin tiltekin tilvik af atriðum auk þess að gera mjög góð greinarskil á því t.d. hvað sé í raun og veru friðhelg eign og hvað telst ekki til friðhelgra eigna.

Svo við snúum okkur nú að alvöru málsins, Stjórnarskrá Lýðveldisins Íslands, síðan 1944, þá hefur staðið þar óhreyft í 72. gr. laga mannréttindakafla hennar að: ,,Eignarétturinn er friðhelgur. Engan má skylda til að láta af hendi eign sína nema almenningsþörf krefji. Þarf til þess lagafyrirmæli og komi fullt verð fyrir".

Viðauki:

Það fara að falla á mig tvær grímur þegar við veiku sjúklingunum er t.d. ýtt út í glæfralegar langtíma fjárfestingar á borð við eigið húsnæði og geta átt svo mikla hættu á að missa það vegna veikinda sinna sem starfsmenn félagslega velferðarkerfisins firra sig af og vilja sem minnst vita af og afsaka sig með þeim orðum að þetta sé á forræði heimilis- / sérfræðislæknis hverju sinni fyrir um sig, En viti almenningur, svo endar þetta á því að ÍLS og þ.m.t. Íslenska Ríkið fer hart gegn þessum hópi og þetta á til með að fara sína hefðbundnu leið í kerfinu fyrir dómsstólunum sem verður þess valdandi að Ríkið kemur þessum hópi á svartan lista fyrr en ella, áður en þessi hópur nær jafnvel að hefja lífið fyrir einhverri alvöru, hvað þá koma undir sig fótunum. Svo kjósum við, þjóðin, þessa einstaklinga sem okkar atvinnurekendur, en svo þegar betur er að gáð snúa þau ávallt baki við okkur. ,,Þetta kemur að okkur eins og vel brýnt oddhvasst eggvopn að aftanfrá!"

Mig þætti vænt um að þið hugleiddu þessi skrif mín því nú er löngu komið tímabært mál að linni að sinni:

Vinsamlegt ath:

Eldri borgarar, öryrkjar, atvinnulausir og einstæðir foreldar eru þessir markvissu hópar sem standa sem höllustum fæti í samfélaginu er snýr að lífskjörum. Mig þætti vænt um að sjá þessar einingar sameinast í eina heild og fara fram með bandalag og svo með flokkaframboð hvort tveggja í Sveitastjórnar- og Alþingiskosningum.

En svo við höldum okkur áfram við Stjórnarskránna:

Í 71. gr. mannréttindakaflans segir orðrétt: "Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu,,. 

Friðhelgi er sá staður þar sem við eigum að geta komið til og eigum að geta notið okkar fastrar viðveru auk helgrar friðar um aldur og ævi. 

Friðhelgi er því fastur viðverustaður sem hefur verið búinn til ( skapaður ) fyrir framtíðina, vonir okkar auk væntinga. 

Peningar eru aftur á móti uppgjör við fortíðina. Peningaseðill sem ég á eins og svo margur annar á peningaseðil í sínum vasa er skilgreint uppgjör af okkar daglegri, mánaðarlegri og árslegri vinnu. Seðillinn er friðhelg eign en verðmæti auk verðgildis hans er það að sjálfsögðu ekki vegna þess að það er fortíðaruppgjör. Ef þetta uppgjör fer úrskeiðis af því að það séu / hafa of margir peningaseðlar verið prentaðir þá fellur verðgildi þeirra niður sem um nemur. 

Þannig er staðan í efnahagslífinu í dag kæru landsmenn, nær sem fjær.

En þar sem allir vilja skara framúr og vilja hlut af sneið af kökunni, þá gengur erfiðlega að loka því uppgjöri.

Eigendur fjármagnsins eru því núna á nákvæmlega þessari sömu stundu og ég rita þetta að berjast fyrir því að halda uppi fölsku verðmæti peninga með því að handstýra genginu og um leið að ganga að skuldugum eins og enginn sé morgundagurinn.

Það sem lánadrottnum sést yfir er að eignir fólks eru friðhelgar en verðgildi pappíra þeirra sé það auðvitað ekki. Verra er að opinberir starfsmenn sem koma að málum virðast ekki skilja þetta neitt heldur.

Fyrst komu þeir eftir skuldugum bifreiðaeigandanum og tækjum fagmannanna. Síðan eignum húseigandans, hvern á fætur öðrum. Kerfisbundið hafa þeir brotið niður vonir fólks og framtíð, tekið frá þeim heimilin og atvinnutæki.

Útibústjórinn vs bankastjórinn sem var áður fulltrúi verkalýðsins skilgreindi stríðið þannig að það yrði gengið að hverjum og einum eftir greiðslugetu þeirra, en ekki eftir lögmæti lána. Hann sem fulltrúi fjármagnsins auk fjársýslunnar sem eyðilagði hagkerfið og braut þar með samfélagslega samninginn um verðtrygginguna, ætlar fólkinu að borga verðtryggt og skuldsetja hvern og einn eftir getu og helst betur eins og 110% reglan sýndi best.

Til þess að löggildir pappírar með veði í eignum fólks gildi sem friðhelg eign og verði jafnfætis öðrum friðhelgum eignum að þá verða öll slík verðbréf að vera gerð samkvæmt lögum þar um, sömuleiðis innheimta þeirra eða uppboðsmeðferð.

Lögin tryggja fortíðinni rétt inn í framtíðina en ekki réttlæting fjármagnseigandans, fullyrðingar forráðarmanna fjármálastofnanna um efnahagslegan stöðuleika, lögfræðilegar greinagerðir, túlkanir laga eða önnur slík ólög.

"Því með lögum skal land byggja og ólögum eyða."

Þess vegna lifa lögin en ekki réttmæti eða réttlæting hagsmunaaðila og ólög þeirra. Lögin lifa en réttlætingin ekki.

Starfsmenn fjármálastofnana og sýslumanna verða að skilja muninn á friðhelgri eign og peningum. 

Það verður að gæta þess að það sé farið fullkomlega eftir lögum þegar verið er að ganga að friðhelgum eignum fólks, en ekki treysta alfarið útreikningum gerðum í verðbólgu- og vaxtavímu eins og fjármálastofnanir hafa gert.

Öll lán sem taka veð í heimilum fólks eða einstaklingurinn hefur gefið veð fyrir skal túlka sem neytendalán, því það er neytandi sem hefur gefið sitt persónulega veð fyrir með sinni friðhelgri eign og friðhelgi heimilis síns.

Það er ekki til margskipt friðhelgi. Friðhelgin er sú sama hvort sem það er friðhelgi heimilsins eða friðhelgi eignaréttarins annars vegar eða friðhelgi Alþingis og annarra stjórnsýslubygginga.

Allt nýtur sömu friðhelginnar.

En er það svo þegar betur er að gáð?

Friðhelgi eignaréttarins og heimilisins er samningur við okkur sjálf og er bundið í stjórnarskrá eins og friðhelgi Alþingis.

Hótanir starfsmanna fjármálastofnana eða lögmanna þeirra sem byggðar eru á ólögmætum aðferðum, túlkanir þeirra sem grundvallast ekki á lögum um neytendalán heldur byggja á fölskum pappírum eru því friðhelgisbrot og eru brot á hegningarlögum og skal fara með þau sem slík. 

Kæra má slíka aðila til lögreglu og ætlast er til að yfirvaldið taki á málum þessa fólks sem hagar sér með þeim hætti.

Ef opinberir embættismenn t.d. starfsmenn Umboðsmanns Skuldara ( UMS ) , sýslumenn, dómarar eða aðrir verja ekki friðhelgi fólks og leyfa það að gengið sé að friðhelgum eignum fólks með rangindum og fölsunum þá eru þessir opinberu sýslumenn að fremja mannréttindabrot. Þetta gildir líka um þá lögmenn sem fyrir fjármálastofnanirnar vinna, því þeir starfa sem opinberir sýslumenn og taka ábyrgð sem slíkir.

Þeir einstaklingar sem fremja slík mannréttindabrot má kæra persónulega beint til alþjóðadómstóla eins og t.d. Alþjóðaglæpadómstólsins í Haag, því íslenskir dómarar eru ekki skipaðir af friðhelgu Alþingi og eru því ekki hæfir til að fjalla um friðhelgisbrot eða mannréttindabrot og glæpi gegn almenningi.

Ég tel mig hafa náð að svara þessum stærstu hluta meginmáls míns hérna inná.

En þið svo gott sem ráðið ykkar eigin lífi en ef þið teljið að lífskjör ykkar, barna auk barnabarna ykkar muni koma til með að batna með því að það yngist upp í þessum flokkum þá er það rangt, því þau aðhyllast stefnu en hugsa svo bara um að komast yfir skattféð okkar þegar á heildina er litið.

Virðingafyllst,

Óskar Örn Adolfsson / Ó.Ö.A.