Svar við frétt hæstaréttarlögmannsins, Vilhjálms H. Vilhjálmssonar um ærumeiðandi munnleg ummæli sem jafnvel séu sett á prent í kjölfarið!

Segið mér eitt:

 

Eru þessir einstaklingar sama hvað þeir heita, sem og hvaða starfstitli innan opinbera geirans farnir að líta svo ansi stórt á sig með slíkum formerkjum að þeir, þær / þau séu farin að líkja sér við grísku Guðina til hins fornu?

Ég bara spyr!

 

Hvers virði er stjórnsýsluplaggið sem við eigum er snýr að hinum sjálfsögðu mannréttindum, ef ákveðnir tilteknir starfshópar telja sig geta litið framhjá því eða smellt fingurgómunum eins og þeim væri greitt fyrir það fyrirfram af fyrra bragði?

 

Málið er að þessum tiltekna hópi stjórnsýslunar sem og mörgum öðrum eins og t.d., lögreglunni, þeir eru langt frá því að fara eftir lagabókstafnum frá Stjórnarskránni.

 

Þessir einstaklingar nýta sér hana bara þegar kemur að menntunarkröfunum og svo síðar ekki söguna meir!

 

Eftir það má / mætti halda að þessir aðilar litu á sig sem Guð Almáttugan í allri sinni dýrð.... , en svo fer fjarri! 

 

Hvað ef það sé nú til fullt af einstaklingum sem vill að sannleikurinn fái að koma í dagsljósið og þessir ákveðnu tilteknu einstaklingar sæti ábyrgð, er þá reynt með einum eða öðrum hætti að þagga niður í þeim hópi fólks með slíkum hætti sem hæstaréttarlögfræðingurinn lýsir svo óskemmtilega, vegna þess hve löggjöfin sé illa sniðin og mein gölluð og það sé hægt að láta allt yfir alla ganga í þessu samfélagi?

 

 

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.

Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

 

P.s.

 

Í hreinskilni sagt er ég hættur að gefa færi á mér, vegna allra þeirra mála sem ég hef lent í og orðið fyrir af hendi stjórnsýslunnar svo þessi grein þarna bar engan annan keim en um valdahroka tiltekinna flokkastétta, "ég má, ég kann, ég vill og ég ætla mér" hugtökin, sorglegt, en staðreyndin ein! 

 

Gangi ykkur vel að átta ykkur á stöðunni og koma til baka til sjálfs ykkar.

 

Sennilega er ég orðinn mest ,,pain in the ass" frá hendi stjórnsýslunnar, en það verður bara því miður einhver að taka af skarið og eiga frumkvæðið með fyrstu orðið og þetta ber að stoppa auk þess að þagga niður í af hendi þessara tilteknu ráðríku einstaklinga sem hafa með um þetta að gera hverju sinni fyrir um sig!