,,Nýju föt keisarans:" Hvað ætla, er & verður um stóru efndirnar, loforðin og traust fjórflokkanna auk nýju framboðsaflanna gagnvart samfélaginu, ef málefnin sem þau gefa sig svo fyrir eru svo svikin "strax um leið og inná Alþingi Íslendinga er komið?"

,,Nýju föt keisarans:" Hvað ætla, er & verður um stóru efndirnar, loforðin og traust fjórflokkanna auk nýju framboðsaflanna gagnvart samfélaginu, ef málefnin sem þau gefa sig svo fyrir eru svo svikin "strax um leið og inná Alþingi Íslendinga er komið?" 

 

Það hefur með árunum æ betur sést og komið í ljóst að félagslega heilbrigðiskerfið hefur hvergi staðið lengra í stöðnun en hér á landi er snýr að allri almennri þjónustu auk umönnunnar og heimahjúkrunar.

 Ég hef rekið mig á það að þróunin í þessum málaflokki er sem slíkur að sá sem sækir sér viðkomandi viðunandi þjónustu, þarf ,,helst, þá ítreka ég orðið helst" að vera heiladauður ef ekki lömuð / lamaður og bundin/n við hjólastól til þess eins að geta notið einhverrar sértækrar heimaþjónustu að einhverju ráði, að öðru leyti og marki ýta þau öllum sérfræðilegum sjúkraskýrslum frá sér, vegna þess að þau segja þetta sé ekki á sinni könnu né forræði heldur sérhvers læknis hverju sinni fyrir sig! 

Þið vitið kannski jafnvel jafnframt nýjasta tilvikið og atriðið með hjúkrunarheimilið Eir, svo virðist sem það eigi bara að selja allt undan þessum íbúum og koma þeim annað hvort fyrir hjá ættingjum og skyldfólki, á götuna eða með öðrum orðum eins grátlega sorglegt og það þykir til þess að vita, beinustu leið í grafreitinn, eftir allt sem að þessi kynslóð hefur áorkað og skilað frá sér auk núverandi kynslóðar, þá eigum við sko meira en mannsæmandi rétt á því að lifa sambærilegu, sómasamlegu, heiðvirðlegu lífi til jafns við aðra samfélagslega þjóðfélagsþegna í landinu.

Ekki satt hjá mér, eða hvað :o ? 

 

Svo er það annað fyrir þá sem ekki hafa náð að melta það enn þann dag í dag:

 

En það sem er einna mesti áfellisdómur yfir íslenskri stjórnsýslu auk réttarkerfi er að það skyldi taka 20 ár, hugsið ykkur og ég endurtek, "20 ár að lögfesta, lögleiða, undirrita og staðfesta hann hérna innan veggja Alþingis Íslendinga, Barnasáttmála Sameinuðu Þjóðanna í New York" :o ....

 Smá leiðrétting:

En það sem er einna mesti áfellisdómur yfir íslenskri stjórnsýslu auk réttarkerfi er að það skyldi taka 20 ár, hugsið ykkur og ég endurtek, "20 ár að lögfesta, lögleiða, undirrita og staðfesta hann hérna innan veggja Alþingis Íslendinga, ,,Barnasáttmála Evrópu" :o ....

 Hvað gengur þessum einstaka einstaklingum í raun og veru eiginlega gott til með að sitja á sínum feita afturenda og borða sætabrauð og drekka kaffi daginn út og daginn inn á minn auk ykkar allra kostnaðar í samfélaginu?

Hvenær munu þau fá þá hugljómun í höfuðið / kollinn að það sé loksins komin tími á að lögfesta samning Sameinuðu Þjóðanna í New York er snýr að fötluðum, öldruðum, öryrkjum og ellilífeyrisþegum sem séu í raun og veru ekkert annað en þessi heildstæði hópur samfélagsins sem séu sjúklingar í bókstaflegri þýðingu / merkingu orðsins?. 

 

Ég get svo við ykkur sagt og lofað ykkur að þeir / þær / þau ykkar einstaklingana, "sem hafið bein í nefinu" og eruð mjög fær, fljót, dugleg og einföld með að færa rök fyrir máli ykkar, hvað þá að láta í ljósi ykkar innri sem og ytri skoðanir ykkar, þið ættuð með réttu að eiga setu inná kjörnu fulltrúaþingi þjóðar á Alþingi, en hins vegar ekki þeir sem lofa, svíkja, lofa, svíkja og enda svo með endalausum karpræðum út og suður allt kjörtímabilið nánast og ekkert, né engin verkefni nást að vinnast á þessum tíma...

Engin furða að fólk sé farið að spyrja sig, "í hvernig samfélagi búum / lifum við nú á dögum / tímum :/ ?!   

 

Hve og hversu margir Íslendingar þjást og glíma við áfallastreituröskun í heiminum? Af hverju ætli það sé? Allavega er það deginum ljósara að það er verið að útrýma velferðarstefnu Íslands fyrir græðgishyggju örfárra einstaklinga innan fjórflokkakerfisins

Eitt get ég þó góðfúslega staðfastlega viðurkennt þó, sem ég skammast mín sko alls ekkert fyrir að það berist út um víðan völl, en það er eftirfarandi:

 

Að ég sjálfur á / eigi við "áfallastreituröskun" að etja sé tekið mið af öllu því sem ég er búinn að ganga í gegnum og uppskorið = lítið sem ekkert fyrir öll þau erfiði auk sjálfboðavinnu sem ég hef hrundið af stað upp á eigin forsendur og spýtur.

 

Það eina sem ég hef mætt er næstum nánast mótlæti, mótþrói, að ég eigi að drepa mig, taka mitt eigið líf, láta föður minn merja á mér hausinn o.m.fl.

 

Því miður verður það bara að viðurkennast að hugsunarháttur almennings og staða fjölmiðla og ljósvakamiðla þ.m.t., hefur engan vegið farið batnandi með árunum. Það er alls ekki sama hvaða efni sé sent á þá, burt séð frá því hvort það sé ritskoðað og farið ýtarlega yfir það eður ei, þá sé ávallt einhver maðkur í mysunni um það hvað má birta og setja á prent í blöðin og hvað ekki og finnst mér það skítt, þar sem þarna spili inní flokkadrættir og eiginhagsmunir en ekki velferð hinna almennu þjóðfélagsþegna í landinu! 

 

Sjáið þið eins og t.d., nýjasta dæmið sem sé stjórnarskráarfrumvarpið svonefnda, það lítur allt út fyrir það að það eigi að skjóta því sem lengst út á hafsauga á haf út á kaf og hvað svo, ætlast þau svo til með að geta komist upp með allan fjandann vegna þess að þau séu löggjafavaldið?!

 

Setjum mannréttindi, heiðarleika, hreinskilni, jöfnuð og réttlæti ávallt í fyrsta sæti!

 Það sem ég vildi sagt hafa og vildi byggja þessa nr. 1, 2, & 3 á er 65. mgr., 75. mgr., & 76. mgr. Stjórnarskráarlaga sem snýr að mannréttindarkafla þess: 1944 nr. 33 17. júní

Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands
Tók gildi 17. júní 1944. Breytt með l. 51/1959 (tóku gildi 20. ágúst 1959), l. 9/1968
(tóku gildi 24. apríl 1968), l. 65/1984 (tóku gildi 13. júní 1984), l. 56/1991 (tóku
gildi 31. maí 1991), l. 97/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995), l. 100/1995 (tóku gildi 5. júlí
1995) og l. 77/1999 (tóku gildi 1. júlí 1999)

65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu
að öðru leyti.
Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.]

L. 97/1995, 3. gr.

76. gr. [Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.
Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi.
Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem
velferð þeirra krefst.]

L. 97/1995, 14. gr

75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir
kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda
krefjist almannahagsmunir þess.
Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.]

L. 97/1995, 13. gr

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.

Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra. 

 

Tilvísun í gagnlegan tengil ótengdan þessu, en samt þegar betur sé að gáð og almenningur fer að hugsa aðeins til baka, þá kemur þetta allt heim og saman:

 

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/03/07/finnst_framtidin_oft_vonlaus/ 

Kæru Íslendingar: Er það svona sem þið viljið að farið sé með skattfé ykkar? Hvers virði er það að vera opinber starfsmaður á þingi og sníða lög og reglur ef ekki sé svo farið eftir þeim, svo sé nú ekki minnst á mannréttindakafla stjórnaskráarinnar?!

Vitið þið vægið á milli beinnar og óbeinnar mismunar kæru Íslendingar? - Málefni Sólheima í Grímsnesi: 

 

Inngangur & Formáli:

 

 Finnst ykkur það ekki orka tvímælis þegar vistfólki / ábúendum ákveðinna tiltekinna staða, sama hvað þeir heita, hvort svo sem um einkarekna sjálfseignarstofnun eða ríkisstyrkta stofnun sé um að ræða, sé að gera ákveðnum tilteknum einstaklingi / einstaklingum mun hærra undir höfði / stalli vegna jafnvel stöðu viðkomandi foreldris og fjárráðamanna, svo við minnumst nú heldur ekki á mismunina hjá framkvæmdarvaldinu er snýr að fjárveitingarvaldinu og fjármunum innviða sem útviða þessa staðar er snýr og varðar hinn almenna, daglega rekstur? "Feðgarnir eru farnir að líta svo stórt á sig með slíkum hætti að þeir telja sig eiga hann, með því móti að geta ráðskast með féð sem þeim sé veitt af fjárlögum, hvort sem um sé að ræða aukafjárlög eður ei" og þykir mér mjög til þess miður koma og að þeir skuli svo setja öðrum línurnar en öðrum ekki og þar með geta ákveðnir tilteknir tilgreindir vistmenn og íbúar um frjálst höfuð strokið en aðrir ekki, hvort svo sem foreldrar og forráðamenn komi þar nærri eður ei með utanaðkomandi þrýstingi, hvort sem um mútugreiður eða mútuþægni sé að ræða eður ei, skal ósagt látið, en það er bara ekki hægt að una við þetta öllu lengur, eða hvað finnst ykkur hér um þetta sé á heildarmyndina litið?

 En nei, að svo slík vanræksla auk fjárkúgunar skuli í raun og veru þrífast auk viðgangast í skjóli nætur eins og sagt sé á góðu talandi máli, vegna þess að viðkomendur telja sig geta komist upp með allt og ekkert jafnt innan sem utan veggjar þessa ákveðnu tilteknu staðar hverju sinni fyrir um sig, vegna þess hve sjúklingarnir, s.s., ábúendurnir séu auðfengin bráð?!... Meira að segja er þetta gengið svo langt út fyrir velsæmis mörk að íbúum , s.s., vistfólki er mismunað, með öðrum orðum: það eru ekki allir bornir jafnir fyrir lögum þarna þótt misþroska séu og hafi jafnvel farið út af sporinu í lífinu, ó nei, því fer fjarri lagi!

Meginmál: 

Mig langar að varpa til ykkar eftirfarandi spurningum auk vangaveltna út í þjóðfélagið, er snýr að þeim hópi er ég á víst að tilheyra sem sé ánefndur og tilgreindur sem fatlaðir, þroskaheftir, elli-, örorku- og lífeyrisþegar nú á tímum í stað þess sem almennir sjúklingar.

 

Í tíð Sesselíu, þegar hún rak Sólheima í Grímsnesi sem þá hét Hverakot og stóð við bæinn Hamar og hún rak þennan stað sem barnaheimili fyrir einstaklinga sem áttu sér engan annan stað til að vera á...

Hver hefur ekki heyrt talað um feminista og kynjamisrétti?

Þannig var tíð Sesselíu! 

 

Hvernig auk hvaða aðkoma teljið þið að hafi átt sinn drjúga þátt í því að Reynir Pétur nokkur Ólafsson ( Ingva/rson ) , nú Steinunnarson hafi verið látinn í umsjá / forsjá Sesselíu, á hennar upphafsárum þarna?

Hverra manna er og kemur Reynir Pétur Steinunnarson frá? Segið mér svo sitt lítið af hvoru hvort ég sé að fara með rétt mál og staðreyndir eður ei, auk þess hvort ykkur finnist þetta vera mannsæmandi í íslensku samfélagi: Finnst ykkur þetta réttlæta vinnubrögð staðalhaldara Sólheima í Grímsnesi á sínum tíma að hafa aðskilið tvo ástfangna einstaklinga á sínum tíma, hvort tveggja vegna versnandi heilsu annars einstaklingsins auk þessarar ansalegu, gömlu, rótgrónu hugmyndafræði staðarins frá upphafi, síðan árið 1930, með öðrum orðum: Reynir Pétur og Henný fengu að finna fyrir því að finna ástina hjá hvort öðru og í stað þess að Reyni Pétri hafi verið jafn mikið ef ekki mun betur verið treyst fyrir umsjá Hennýjar en forsjámönnum Sólheima í Grímsnesi, þá var það alfarið mat núverandi, starfandi prests Sólheimakirkju, séra Birgis Thomsens að aðskilja þau, en hvað erum við svo að verða vitni af í seinni tíð og tíma, burt séð frá gjörðum unnusta hinnar dömunnar? Jú, nákvæmlega sama dæmið og aðferðafræðin, en vegna þess að viðkomandi einstaklingur hverju sinni fyrir um sig sem gegnir slíkri stöðu og gildi skuli fá að geta notið slíkrar friðhelgi óáreittur, fengið allt uppí hendurnar, vegna þess að sá hinn sami skuli gegna stöðu framkvæmdastjóra eða stjórnarformanns er langt frá því að vera mannsæmandi!

Þegar stórt sé spurt er oftast fátt um svör!

 

Svo þessar umfjallanir uppá síðkastið er snýr að forsvarsmönnum Sólheima, hvort sem það sé Guðmundur Ármann Péturson og grátmúrinn mikli vegna myglusveppsins, auk þess að láta Sólheima byggja fyrir sig nýtt húsnæði, það væri aldrei fræðilegur möguleiki nema fyrir tilstilli stjórnsýslunar sem leggur utanaðkomandi fé inn að fulltrúaráði Sólheima, þ.m.t., framkvæmdar og fjársýsluvaldinu, en með aðkomu aðstandenda Reynis Péturs., að gera sé á heildarmyndina litið í þessu máli, hvort sem hann hafi verið settur í fóstur á sínum upphafsárum Sesselíu eður ei, þá myndi ég aldrei taka það í mál, sama hve og hversu vel efnuð fjölskylda og forráðamenn viðkomenda væru að mismuna öðrum á kostnað barnsins síns, til þess eins að barnið hefði það jafnvel jafnframt mun betra en aðrir, er snýr t.d., að húsakynnum o.m.fl... En hvort svo sem það sé mín skoðun eða álit má um það deila eða spyrja sig til seinni tíma litið, en að jafnvel undirstarfsmenn í flestum tilfellum búi í húsnæðum og húsakynnum í líkindum við sumarhús er svo fyrir neðan allan minn staðal af lægsta þrepi af virðingu.

Segið mér síðan eitt og annað annað: 

Hafið þið einhvern tímann lagt leið ykkar upp og inn fyrir landareign Sólheima í Grímsnesi?

 

Finnst ykkur það ekki bera vott um misrétti, hvað þá mismunun auk ójöfnuðar að aðeins útvaldir einstaklingar sem séu búsettir þarna að Sólheimum geti notið vissra fríðinda en aðrir ekki?

      T.d., eru íbúum mismunað með aðgang að sundlaug staðarins, það hafa ekki allir íbúar svæðisins lykla, jafnvel þeir sem hafa verið sem styðst og skemmst eru með lykla en þeir sem eru búnir að vera lengur eru jafnvel ekki með aðgang að lauginni eftir tilsettan tíma, þótt viðkomandi gegni ekki einu sinni ákveðnu starfstitlahlutverki. Svo eru það verslunarmálin. Starfsmenn, s.s., undirmenn framkvæmdastjórans og stjórnarformannsins mismuna íbúunum þanning á þá vegu er ég best skil að ef að viðkomandi íbúi telst ekki vera nógu heilsteyptur og frambærilegur með skýra hugsun þá fær hinn sami alla þá aðstoð sem sá hinn sami þarf á að halda en annars er bara litið niður á hinn aðilan, reynt að gera sem mest lítið úr honum / henni þarna, til þess eins að draga þau niður en ekki til að upphefja sjálfsímynd og sjálfsvirðingu þeirra sem sé svo ljótt að mínu mati og dómi! Til viðbótar má þess geta frá upplýsingum heimildamanna og íbúa að dæma, þá er mismununin sem slík að þótt íbúarnir allir með tölu greiði ákveðna % tölu / $ tölu af sínum heildartekjum, sama um hverjar þær séu að ræða, þá fái ekki allir þann fullan rétt með afnot né að vera ekið í verslunarferðir o.þ.h., íbúum er mismunað eftir andlegri, félagslegri auk líkamlegri stöðu þeirra m/öllu móti af undirmönnum, s.s., starfsfólki staðarins frá hendi framkvæmdastjórans og þegar hann sé inntur svara yptir hann bara öxlum líkt og hann viti bara ekkert um málavexti og láti sér lítið sem ekkert um málin varða. Þetta hefur a.m.k., verið þannig hingað til þessa að ég og vinur minn höfum þurft að hlaupa til handa þessum ákveðnu tilteknu íbúum er snýr að allri veittri læknisfræðilegri þjónustu, því þau virðast  ekki sinna henni sem skyldi gagnvart íbúunum með neinu móti, hvað þá taka mark á læknisfræðilegum auk sérfræðilegum mötum á íbúunum hverju sinni fyrir sig, þau eru með einn sér-klíku sálfræðing sem hefur annan fótinn þarna á Sólheimum í Grímsnesi, þekkið þið til Haldórs Júlíussonar, sem ég hef mínar staðföstu heimildir fyrir að hann sjái um að koma einstaklingum þarna inn auk þess að svipta þau öllu sem heitir sjálfræði, fjárræði auk sjálfstæði með aðstoð foreldra og forráðamanna auk sýslumanna sérhvers embættis fyrir sig.

 

Þetta er svo ein af mörgum skýrslum sem ég hef fundið, rekist á og komist yfir ásamt því sem ég hef verið ósparlega duglegur að tjá mig og blogga um spillinguna sem viðgengst hérna á Íslandi og í sannleika sagt skammast ég mín fyrir að láta það í ljós og veðri vaka að Davíð nokkur Oddson, fyrrum ráðherra og borgarstjóri m/meiru er skyldur mér í 4. ættlið!:

 

http://skemman.is/stream/get/1946/9980/24957/1/MPA-ritgerd_SigrR.pdf

http://www.rikisendurskodun.is/fileadmin/media/skyrslur/solheimar.pdf

http://www.visir.is/harmar-nidurstodu-haestarettar/article/2012121109005

http://www.ruv.is/frett/tugmilljona-utgjold-vegna-myglusvepps

http://www.dv.is/frettir/2012/7/18/trulofad-par-slitid-i-sundur/

http://www.dv.is/frettir/2013/2/5/dottirin-er-fjolfotlud-og-adstodar/

http://bleikt.pressan.is/lesa/er-eg-slaem-manneskja-ef-eg-vil-ekki-eignast-fatlad-barn/

https://www.facebook.com/oskarorn.adolfsson/notes

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/einstaklingar-sem-f%C3%A6%C3%B0ast-fyrir-t%C3%ADmann-hvort-sem-%C3%BEeir-hlj%C3%B3ta-ska%C3%B0a-%C3%A1-%C3%AD-kringum-sj/401499829904493

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/mannr%C3%A9ttinda-l%C3%B6gvarda-bundin-stj%C3%B3rnarskr%C3%A1arbrot-emb%C3%A6ttis-%C3%BEingmanna-%C3%A1-%C3%ADslandi-sam/253380638049747

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/vmannr%C3%A9ttindarbrota-stj%C3%B3rnarskr%C3%A1arbrota-%C3%AD-gar%C3%B0-beggja-a%C3%B0ila-%C3%BEess-er-%C3%BE%C3%A1%C3%B0u-veittu-/246656828722128

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/samningur-um-r%C3%A9ttindi-fatla%C3%B0s-f%C3%B3lks-30-mars-2007/250007698387041

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/samningur-um-verndun-mannr%C3%A9ttinda-og-mannfrelsis-mannr%C3%A9ttindas%C3%A1ttm%C3%A1li-evr%C3%B3pu-me%C3%B0/248454861875658

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/grasr%C3%B3tarf%C3%A9l%C3%B6g-hva%C3%B0-f%C3%A9lags-velfer%C3%B0arpakkinn-auk-mennta-menningarpakka-eru-mannr%C3%A9/244544678933343

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/mannr%C3%A9ttindi-fyrir-alla-eru-mannr%C3%A9ttindi-virt-dulin-f%C3%B6tlun-eftir-heilaska%C3%B0a-samn/232663893454755

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/n%C3%A1nari-%C3%ADtarlegri-grunnuppl%C3%BDsingar-um-pers%C3%B3nuleika-minn-%C3%B3skar-%C3%B6rn-adolfsson-4-mar/178053092249169

https://www.facebook.com/notes/oskar-orn-adolfsson/opi%C3%B0-vel-svo-opinsk%C3%A1tt-br%C3%A9f-til-velfer%C3%B0arr%C3%A1%C3%B0herra-gu%C3%B0bjarts-hannessonar/171134869607658

Vitið þið, ég gæti haldið upptalningunni endalaust áfram í gegnum bloggið mitt auk glósna minna þarna á facebook.inu, en málið er að ég tel það bara muni ekki koma til með að skipta einu né neinu máli, né þó sama hvað sé bent ykkur á þessa ágalla innan sem utan kerfisins sem sé eftirfarandi:

Hvað er "félagsleg velferð" og "félagslegur auður" í dag sem og frá upphafi alda / ára fyrir þessum tilteknum, eftirfarandi einstaklingum sem gegna þessum störfum innan sem utan veggja stjórnsýslunnar hverju sinni fyrir sig, hvort svo sem um ræðir sveitastjórnirnar eða ríkisvaldið sjálft?!

 

Endir:

 

Ég á / og hef mína traustu og dyggu heimildamenn sem segja mér þetta, en ég vildi ekki af gagnkvæmri virðingu, trausti auk trúnaðar þótt ég eigi það til staðar vegna þess að maður verður jú orðið að fara gætilega með það að gæta tilvistar réttar síns, þá vildi ég alls ekki notast við hljóðmöskvann / diktaphone.inn minn á meðan á þessum samræðum fór fram af gagnkvæmi tilliti. 

 

 

 

 

Ég ásamt öðrum auk liðsinnis ábúenda og íbúa staðarins, s.s., Sólheima í Grrímsnesi, höfum unnið hörðum höndum við það að flétta ofan af misnotkun af almannafé sem  ég, þú auk annarra í samfélaginu hefðum annars átt að kappkosta við að borga undir rassinn á framkvæmdastjóra Sólheima í Grímsnesi.

Það er ekki nóg að almenningur þurfi að greiða undir hann nýtt húsnæði heldur borga undir hann bótakröfu sem hafði verið samþykkt af stjórnarformanni fulltrúaráðs Sólheima í Grímsnesi, þar sem faðir hans, Pétur Sveinbjarnarson hefur stjórnarsetu, svo það þarf nú ekki margan einstaklinginn að sjá í gegnum þetta að það sé verið að svíkja út peninga af ríkisvaldinu og hverjir borga brúsann? Nú, auðvitað fólkið í landinu, undir þessa tvo feðga og fjölskyldu þeirra!

Finnst ykkur þetta boðlegt?

Ég á þessar myndir af þessum húsum þremur á USB - lykli / lyklum, þessu sem verið sé að byggja undir hausinn á framkvæmdastjóra Sólheima í Grímsnesi og fjölskyldu hans, Birkihlíðin sem þau bjuggu í en er verið að laga og svo núverandi híbýli sem þau búa í núna til bráðabirgða á meðan á þessu millibilsástandi stendur og veistu ég get alveg hitt þig áður en þetta verður eitthvað birt, hvað þá rætt í Velferðanefnd Alþingis áður en vantrausttillagan verður lögð fram... 

Af hverju og hvers vegna er ég að vinda ofan af þessu innan sem utan veggja Sólheima?

 

Vegna þess hve mér er misboðið auk þess að mér sé ekki sama um náungakærleikann, ef þið vitið hvað það sé, er og þýðir. 

 

Eru þingmenn, sveitastjórnarmenn auk ráðherra orðnir svona valtir í sessi er snýr að vera falir fyrir peninga?

 

Ég er hreinlega bara ekki hissa að þeim hafi legið svona mikið á að leggja Svæðisskrifstofu Málefna Fatlaðra ( SMF ) niður í allri sinni mynd eins og hún var upp sett.

Sjálfur er ég búinn að lenda í mörgu misjöfnu í gegnum mína æskubernsku og það ekki af jákvæðum toga, það get ég sagt ykkur hreint út sagt!

 

Segið mér, hverjir hafa ekki lent í slíku andlegu, félagslegu auk líkamlegu aðkasti af hálfu / öllu leyti samnemanda sinna í grunnskóla, þar sem jafnvel kennarar auk skólastjórnenda standa ráðþrota ef ekki aðgerðalausir oft á tíðum og benda svo hvort fyrir sig á bæði gerandann auk þolandann í stað þess að finna flötinn á því hvar rót vandans liggi hjá gerandanum í garð þolandans? 

 

Af hverju er gerandinn að auka á vanlíðan þolandans? 

 

Gæti það verið vegna þess að þolandinn hafi byrjað ungur að aldri að neyta vímuefna eða áfengis, jafnvel skilnaður foreldra o.þ.h.?

 

Þetta eru allt athyglisverðar og marktækar spurningar sem hvort tveggja fyrir um sig, félagslega velferðarkerfið auk mennta- og menningarkerfið hefur engan veginn verið tilbúið til að takast á við og það er langt frá því að fara að spyrna í fæturnar í þessum málaflokki vegna kosningaskjálfta, til þess eins að geta bjargað sjálfum sér og öðrum bara rétt svo eitt augnablik fyrir horn og svo ekki síðan söguna meir af þessu, svo má bara grafa þetta niður í holu og rotna þar um aldur og ævi, en nei þakka ykkur fyrir, nóg er komið nóg að sinni og hingað setjum við punktinn yfir i.ið gagnvart þessum málaflokki þegar búið sé að fullvinna og ganga frá honum, ekki fyrr.

 

Vitið þið, ég get haldið endalaust áfram, því eins og staðan er má líkja mér við botnlausan pytt uppfullan af upplýsingaflæði sem engan virðist dyljast né hvað þá hafa áhuga á að ýta úr vör er snýr að þessari margvísu brotalöm stjórnsýslunnar!

 

Það var ekki nóg að ég hafi lent í þessu tiltekna tilviki er snýr að andlegu, félagslegu auk líkamlegu einelti samnemanda minna sem sé hreint og klárt ofbeldi, þá bjó ég líka við heimilisofbeldi auk þess sem að vera uppvís af því gagnvart öðru foreldri og forráðamanni á heimilinu, s.s., móður minni og það oftar en einu sinni, það sama gagnvart mér, en vegna þess hve langt sé liðið á þessa tilteknu atburði, þrátt fyrir hve og hversu ungur ég var og foreldrar og forráðamenn mínir misnotuðu nafn mitt auk kt., til bifreiðakaupa og misnotuðu sér aðsöðu sína er snýr að mínum andlegu, félagslegu auk líkamlegu stöðu í kringum veikindi mín þegar ég var sem einna verst staddur af þeim.

 

Venjulega geri ég svona lagað ekki en það sem hefur veikt mig hefur styrkt og eflt mig aftur á móti í seinni tíð!

 

Læknisvottord
Reykjavík 24.11.2009


Læknisvottord:


Óskar Örn Adolfsson


Hér med vottast ad ég sá Óskar Örn fyrst í tengslum vid sjúkrahúslegu hans á Barnaspítala Hringsins í apríl 1985. Þá var Óskar rétt rúmlega 5 ára, en hann hafdi fædst med einkenni sem bentu til áfalls á vinstra heilahvel í módurkvidi. Rannsóknir, þar á medal myndatökur af höfdi hans, stadfestu þetta. Líklegast var talid ad áfallid hefdi orsakast af blódreki, hugsanlega frá fylgju, sem stíflad hefdi blódflædi til vinstra heilahvels og valdid skemmd á vinstra auga og sjónskerdingu, vaxtartruflun á vinstra andlitshelmingi og spastískum einkennum í hægri hlid líkamans. Óskar hefur búid vid þessa fötlun sídan. Hann hefur einnig átt vid flogaveiki ad strída, sem rekja má til þessa sama áfalls.


Þetta er vottad ad beidni Óskars.


Med kvedju, 


Pétur Lúdvígsson taugasjúkdómalæknir barna.

 

Hversu glöggir og klókir eru þið að átta ykkur á umfangi þessa máls, sé á heildarmyndina litið?

Förum að taka ærlega til kæru Íslendingar.

 

Það er kominn tími á að við snúum bökum saman, tökum höndum saman sem ein liðsheild en ekki sem eitt sundrað lið út á leikvangi og förum að leggja öll okkar spil á borð og hreinsa þessi skákspeð út af taflborðinu...

 

Með öðrum orðum:

 

 

Setjum mannréttindi, heiðarleika, hreinskilni, jöfnuð og réttlæti ávallt í fyrsta sæti!

 Það sem ég vildi sagt hafa og vildi byggja þessa nr. 1, 2, & 3 á er 65. mgr., 75. mgr., & 76. mgr. Stjórnarskráarlaga sem snýr að mannréttindarkafla þess: 1944 nr. 33 17. júní

Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands
Tók gildi 17. júní 1944. Breytt með l. 51/1959 (tóku gildi 20. ágúst 1959), l. 9/1968
(tóku gildi 24. apríl 1968), l. 65/1984 (tóku gildi 13. júní 1984), l. 56/1991 (tóku
gildi 31. maí 1991), l. 97/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995), l. 100/1995 (tóku gildi 5. júlí
1995) og l. 77/1999 (tóku gildi 1. júlí 1999)

65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu
að öðru leyti.
Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.]

L. 97/1995, 3. gr.

76. gr. [Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.
Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi.
Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem
velferð þeirra krefst.]

L. 97/1995, 14. gr

75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir
kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda
krefjist almannahagsmunir þess.
Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.]

L. 97/1995, 13. gr

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

 

Tilvísun í gagnlegan tengil ótengdan þessu, en samt þegar betur sé að gáð og almenningur fer að hugsa aðeins til baka, þá kemur þetta allt heim og saman:

 

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/03/07/finnst_framtidin_oft_vonlaus/  

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Nýja hús framkvæmdastjóra Sólheima í Grímsnesi: Guðmundar Ármanns Péturssonar.

Svar við frétt hæstaréttarlögmannsins, Vilhjálms H. Vilhjálmssonar um ærumeiðandi munnleg ummæli sem jafnvel séu sett á prent í kjölfarið!

Segið mér eitt:

 

Eru þessir einstaklingar sama hvað þeir heita, sem og hvaða starfstitli innan opinbera geirans farnir að líta svo ansi stórt á sig með slíkum formerkjum að þeir, þær / þau séu farin að líkja sér við grísku Guðina til hins fornu?

Ég bara spyr!

 

Hvers virði er stjórnsýsluplaggið sem við eigum er snýr að hinum sjálfsögðu mannréttindum, ef ákveðnir tilteknir starfshópar telja sig geta litið framhjá því eða smellt fingurgómunum eins og þeim væri greitt fyrir það fyrirfram af fyrra bragði?

 

Málið er að þessum tiltekna hópi stjórnsýslunar sem og mörgum öðrum eins og t.d., lögreglunni, þeir eru langt frá því að fara eftir lagabókstafnum frá Stjórnarskránni.

 

Þessir einstaklingar nýta sér hana bara þegar kemur að menntunarkröfunum og svo síðar ekki söguna meir!

 

Eftir það má / mætti halda að þessir aðilar litu á sig sem Guð Almáttugan í allri sinni dýrð.... , en svo fer fjarri! 

 

Hvað ef það sé nú til fullt af einstaklingum sem vill að sannleikurinn fái að koma í dagsljósið og þessir ákveðnu tilteknu einstaklingar sæti ábyrgð, er þá reynt með einum eða öðrum hætti að þagga niður í þeim hópi fólks með slíkum hætti sem hæstaréttarlögfræðingurinn lýsir svo óskemmtilega, vegna þess hve löggjöfin sé illa sniðin og mein gölluð og það sé hægt að láta allt yfir alla ganga í þessu samfélagi?

 

 

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.

Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

 

P.s.

 

Í hreinskilni sagt er ég hættur að gefa færi á mér, vegna allra þeirra mála sem ég hef lent í og orðið fyrir af hendi stjórnsýslunnar svo þessi grein þarna bar engan annan keim en um valdahroka tiltekinna flokkastétta, "ég má, ég kann, ég vill og ég ætla mér" hugtökin, sorglegt, en staðreyndin ein! 

 

Gangi ykkur vel að átta ykkur á stöðunni og koma til baka til sjálfs ykkar.

 

Sennilega er ég orðinn mest ,,pain in the ass" frá hendi stjórnsýslunnar, en það verður bara því miður einhver að taka af skarið og eiga frumkvæðið með fyrstu orðið og þetta ber að stoppa auk þess að þagga niður í af hendi þessara tilteknu ráðríku einstaklinga sem hafa með um þetta að gera hverju sinni fyrir um sig! 

Getið þið svarað samviskusamlega eftirfarandi spurningum sem beint verður til ykkar nú:

Hver hefur ekki farið út af sporinu í skóla lífsins?

Á ávallt að moka sama moldarhaugnum yfir sama svæðið, vegna þess að það hefur hvorki verið nógu vel hirt, gengið frá því og hugsað um það? 

Á sífellt að þrýsta að, blaðra í kringum og hanga utan í einstaklingunum þangað til bæði andlega, félagslega auk líkamlega heilsa þess sé nánast að þrotum komin/n, bara til þess eins að fá þá til að viðurkenna orðna hluti sem jafnvel 50 % / 50 % áttu sér stað en var svo aldrei að fullu gengið til verks?

Eitt sem ég vill að komi skýrt og greinilega fram og það er hins vegar þrennt:

Nr. 1: "Það er mikill munur á því að vera barnaníðingur og háður mikilli barnagirnd á háu stigi."

Nr. 2: ,,Að vera sakaður að ósekju um hlut/i sem áttu / áttu sér ekki stað að einhverju eða öllu leyti án utanaðkomandi fyrirliggjandi sannana, jafngildir sögusögnum auk eintómum rógburði."

Nr. 3: "Vegna þess að viðkomandi einstaklingur hefur ekki náð að færa nógu góð mál fyrir kærunni gegn viðkomanda og sá hinn sami jafnvel lætur allan sannleikann í ljós, þá fær jafnvel sá hinn sami og lét sannleikann í ljós skína, annað hvort fyrir um sig sent á sig nálgunarbannsbréf eftir að fjárkúgunarkrafa hefur borist viðkomandi einstaklingi sem að viðkomandi hefur rétt á að hafna!,, 

Þetta er bara gert nú á dögum svo hægt sé að auðvelda viðkomandi einstaklingi að fjárkúga þann sem að sú hin sama / sá hinn sami mælti sér mót við.

En þá spyr ég:

Af hverju ætti ég þá ekki fyrir Guðs löngu, þar sem ég hef legið undir svo mörgum upplýsingum er snýr og varðar msn: netföng viðkomandi einstaklinga sem hafa verið að selja sig, hvort fyrir um sig bæði strákar sem stelpur undir lögaldri, sem og rétt yfir þeim viðmiðunarmörkum að ég hef svo að stærstum hluta ef að engu leyti ekki hvorki hitt né séð, eingöngu vegna áhugaleysis þeirra gagnvart mér og öðrum úr mínum röðum sem má skilja sem svo að um algjöra fyrirfram dóma sé um að ræða auk þekkingarleysis.  En að sjálfsögðu er ég Guðs feginn!

Almenningur skal hafa það hugfast að það skuli varast að kasta sjálfum sér sem og öðrum, hvort sem um náin/n ættingja eða vin sé að ræða út í djúpu laugina, til þess eins að geta krufið þann einstakling sem að málið snýr hverju sinni svara, án fyrirliggjandi sannanna, hvort sem um lífsýni eða önnur tilfallandi atriði sé um að ræða... 

Það telst að öðru leyti sögusögn og rógburður með að reyna koma slíkum óþarfa svörtum bletti á viðkomanda úti í samfélaginu fyrir minnstar sakir!!! 

 

Það sem ég vildi sagt hafa og vildi byggja þessa nr. 1 á er 65. mgr., Stjórnarskráarlaga sem snýr að mannréttindarkafla þess: 1944 nr. 33 17. júní
Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands
Tók gildi 17. júní 1944. Breytt með l. 51/1959 (tóku gildi 20. ágúst 1959), l. 9/1968
(tóku gildi 24. apríl 1968), l. 65/1984 (tóku gildi 13. júní 1984), l. 56/1991 (tóku
gildi 31. maí 1991), l. 97/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995), l. 100/1995 (tóku gildi 5. júlí
1995) og l. 77/1999 (tóku gildi 1. júlí 1999)

65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu
að öðru leyti.
Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.]

L. 97/1995, 3. gr.

76. gr. [Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.
Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi.
Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem
velferð þeirra krefst.]

L. 97/1995, 14. gr

75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir
kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda
krefjist almannahagsmunir þess.
Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.]

L. 97/1995, 13. gr

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

 

En megin ástæðan fyrir því að ég hef ekki farið með mínar upplýsingar er snýr að mannaveiðum gagnvart þessum ungu einstaklingum er einfaldlega sú:

Hvað hefur þjóðfélagið rekið sig illilega á og orðið áskynja með?

Kynferðis brotamenn þrífast líka innan stjórnsýslunnar og þar gætir ansi mikils ójafnvægis er kemur að því að sækja þá einstaklinga til saka...

Ekki rétt?

Svo þessir bjánar geta bara bitið í sína handakrika / skjaldarendur með að hafa ekki fyrr tekið á þessum málaflokki sem auk margra annarra hérna í samfélaginu!!! 

 

http://www.mbl.is/frettir/erlent/2013/02/07/logregla_og_laeknar_nidurlaegja_born/ 

 

Hversu margar fjölskyldur eiga börn sem hafa fæðst eða slasast undir eðlilegum formerkjum, jafnvel í slysum? Vitið þið, mér er satt best að segja brugðið við þær fréttir sem staðfesta léleg vinnubrögð vinnuveitanda almennt séð!

Ég hef oft velt þessum vangaveltum fyrir mér er snýr að Atvinnu með stuðningi ( A.M.S. ) sem sett var á fót á sínum tíma af hendi Tryggingastofnunar Ríkisins ( TR ) , Svæðismiðlun Málefna Fatlaðra auk Vinnumálastofnunar. Hver í raun og veru hafi verið grundvöllurinn auk fótar fyrir þessar samningsgerðar á sínum tíma? Var það í reynd sú svo hægt væri að troða enn æ betur á þessum þjóðfélagshópi samfélagsins, með þeirri fáheyrðri afsökun um að jú, þau geta unnið markvisst sem samsvarar um ca. 113.000 kr. per., mán., fyrir skatt en ef þau vinna meira umfram það þá skerðast bætur þessa einstaklinga, sem segir manni það að þessar lífeyrirgreiðslur líkt og laun þingmanna auk ráðherra séu ansi langt frá því að vera sannleikanum samkvæmt ríkistryggðar. En svo ég snúi mér að máli málanna: Það sem mig einna svíður mest er þegar ég kemst á snoðir þess efnis að einn af mínum dyggustu og bestu vinum sé stillt upp við vegg af sínum vinnuveitanda!!! Finnst ykkur það ekki orka tvímælis og rosalega ljótt í þokkabót? Aðdragandinn að því máli var á þá vegu: Vinur minn hafði slegið niður fyrir viku og fengið þessa vægu flensu, en í stað þess að halda sér kyrrum heima við þá mætir hann til vinnu eins og ekkert hafi í skorist. En þegar þangað er komið þá segir hann vinnuveitandanum að líðan sín sé nú ekki öll þar sem hún sé séð og ritar nafnið sitt á þar gerð tilgreint blað er snýr að veikindafjarvistum og yfirgefur svo vinnustaðinn í upphafi vaktar sinnar. En þar með var nú ekki sagan öll sögð, ó nei! Vinur minn taldi það nægja þeim að vita af sér veikum í nokkra daga heima við, án þess þó að hann hefði samband við vinnuveitandann og tilkynnti sig inn í hvert og eitt einasta skipti. Þegar kom svo að því að vinur minn mætti aftur til vinnu þá var hann vinsamlegast beðinn um að koma inná skrifstofu afsíðis, þar sem honum var stillt upp við vegg með eftirfarandi orðum, "annað hvort heldur þú að öllu óbreyttu áfram út umsamdan vinnusamning, fram að þínu orlofi eða þú klárar út þennan mánuð og hættir svo"... Vitið þið kæru Íslendingar, mér var brugðið og ég fékk áfall að heyra þetta! Síðan viðaukinn sem vinur minn fékk svo daginn eftir var nú ekki til þess að auka á tiltrú samningsdraganna... Vinnuveitandinn sagði orðrétt við hann: ,,Ertu búinn að láta þau vita af þessu?" Þá átti hann við og vísaði til einstaklingsins sem hefur með A.M.S., að gera eða hvað þá Réttindagæslufulltrúa fatlaðra! Hversu lengi þurfum við að standa höllum fæti í þjóðfélaginu, þangað til við getum farið að lifa til jafns við aðra í samfélaginu með mannlegri reisn, æru og virðingu með réttlætið, jafnréttið og heiðarleikan að vopni?

 

Tilvísun í gagnlegan tengil ótengdan þessu, en samt þegar betur sé að gáð og almenningur fer að hugsa aðeins til baka, þá kemur þetta allt heim og saman:

 

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/03/07/finnst_framtidin_oft_vonlaus/  

Hvað hefur í raun og veru orðið af þessu samfélagi, þar sem engin samfélagsleg velferð né samfélagslegur auður sé hvorki að sjá né finna?

Sannarlega er það mín skoðun eftir þessa fundi mína við Réttindargæslufulltrúa fatlaðra fyrir Reykjanes og nágrenni að þetta réttarkerfi okkar er margrotið og á sér ekki margan líkan í þessum heimi, þar sem allt og allir virðast sleppa með skrekkinn, sama hve og hversu alvarleg brotin séu og hve löng þau brot ná aftur í tíma. Það er greinilegt út frá mínum samtölum við Réttindargæslufulltrúann að t.d., þessar Sanngirnisbætur svokölluðu voru eingöngu settar á fót og laggirnar fyrir þá einstaklinga sem höfðu verið komið fyrir og vistaðir á stofnunum / heimavistum sem rekið hafði verið af hinu opinbera. En þá spyr ég enn og aftur: Hvað um hina almennu þjóðfélagsþegna sem eftir voru, sem jafnvel hafa verið beitt líkamlegu ef ekki andlegu ofbeldi, annað hvort eða hvort tveggja fyrir um sig innan veggja heimilis auk menntastofnanna af samnemendum sínum og það jafnvel verið litið framhjá því o.þ.h., svo við tökum ekki inní heildarúttektina markaðslega misnotkun á nafni þess einsstaklings auk kt:. Nei, eins og staðan í þjóðfélaginu er í dag, þá býðst þessum hópi sá eini afar kostur að sækja sér gjafasókn, en það þýðir með öðrum orðum að ef sá einstaklingur vinnur málið þarf hann ekki að greiða málskostnaðinn úr eigin vasa, en tapi hann því fellur allt á þann aðila, þá kemur Ríkið ekkert að því að vega upp á móti kostnaðnum vegna málshöfðunar. Svo það eina sem þessir einstaklingar geta gert gagnvart þeim sem hafa gert og gengið á þeirra hlut og kostnað er það að þeir geta bara það eitt að miðlað málum er snýr að sinni reynslu í lífinu o.s.frv., hvort svo sem þessum einstaklingum sem um ræðir og eiga í hlut hverju sinni líki það betur eða verr.

 

Tilvísun í gagnlegan tengil ótengdan þessu, en samt þegar betur sé að gáð og almenningur fer að hugsa aðeins til baka, þá kemur þetta allt heim og saman:

 

http://www.mbl.is/frettir/innlent/2013/03/07/finnst_framtidin_oft_vonlaus/  

Skoðanaálita er vinsamlegast óskast frá hendi almennings er snýr og varðar hverjir hafa orðið fyrir því að rógburður, uppspuni og lygar hafi verið í hávegi haft í kjölfar staðlausrar ákæru auk fjárkúgunar!

"Það er tvennt ólíkt að verða fyrir óþarfa persónulegu og / eða vera fórnalamb áreitis auk fjárkúganna og hins vegar að vera annað hvort fórnarlamb kynferðislegs ofbeldis eða gerandi þess": 

Þannig er mál með vexti að á árinu 2005 kynntist ég og komst ég í kynni við einstakling sem núna er kominn er yfir tvítugt í dag. Það var ekki nóg að ég hafi flutt út og rokið út í reiðiskasti við föður minn, eftir að hafa þurft hvort tveggja fyrir um sig að horfa uppá sem og verða fyrir því sjálfur af hendi hans er snýr að líkamlegu ofbeldi, jafnvel eftir að hafa gengið í gegnum þrautagöngu er við kemur grunnskólamenntun, þar sem ég hafði verið lagður líka í mjög andlegt, félagslegt auk líkamlegs eineltis þar en það að þegar ég leitaði ásjár félagslega kerfisins eftir að ég flutti út frá foreldrum mínum eftir að hafa orðið uppvís að því að vera hvort fyrir um sig hafnað á þeim forsendum hvað, hver og hvernig ég væri er snéri að nánari stöðu, en því miður er það þannig í tilfelli foreldra og forráðamanna minna að þau hafa gefið lítið fyrir sjúkrasögu greiningu mína, jafnvel þótt ég hafi fengið heilablóðfall í fæðingu, með öðrum orðum: fullkomnunarþorstinn hefur verið sem slíkur að í seinni tíð hef ég komist að því að ást þeirra á mér í mín garð hefur greinlega ekki verið meiri en svo að þau misnotuðu nafn mitt auk kennitölu m/meiru til þess eins að geta auðveldað fjölskyldu fólksfultningana frá stað A til staðar B, en þá var mér bara ýtt til hliðar úr vör og sagt að það væri jafnvel betra fyrir mig, þótt þær vissu og sæju það bersýnislega á mér að andlega, líkamlega og félagslega tilveran væri öll brostin. "Það sem ég á við er að fyrst að foreldri/ar viðkomandi einstaklings hafi náð það langt með slíkum hætti að bera út slíka ósannsögli, rógburð og lygar sem eingöngu höfðu verið byggðar á óstaðfestum staðreyndum, jafnvel án utanaðkomandi trúverðugra vitna og farið svo fram með fjárkúgun gegn mér sem ekki hafi borið árangur sem skyldi, hvað þá sett síðar í kjölfarið á mig tilhæfulaust nálgunarbann... ,,Byggt á hvaða grunni auk stoðum?" Þá er ekkert að vandbúnaði núna fyrir mig eftir þessi 6 ár, þegar þetta er núna fyrst fyrir alvöru farið að reyna á geðheilsu og þolgæði mín að upplýsa almenning um þetta hérna frá A - Ö auk þess að nafngreina þessa einstaklinga sem um ræðir hérna á blogginu mínu og láta þetta fara sem "eldur í sinu" um blogg- og netheima! Þetta er bara forgrunnurinn hér að ofan en núna kemur sá kafli sem um ræðir sem mun sjokkera alla viðkomandi sem utanaðkomandi almenning í þjóðfélaginu einna mest og þá fær það þá skilgreiningu á þeim mun að vera hins vegar barnaníðingur / barnaperri og annars vegar þar sem verið sé að hafa einstakling fyrir rangri sök, eingöngu á þeim forsendum að misnota sér stöðu þess einstaklings sem um ræðir hverju sinni, í þessu tilviki míns tilviks þar sem ég sé ásamt fjölmörgum öðrum skilgreindur fatlaður, en ég lít ekki á mig sem slíkan heldur sem almennan sjúkling sem þarf að meðhöndla hverju sinni, sem greinilega hefur lítið em illa verið sýnt vegna vanrækslu foreldra og forráðarmanna, þar til í seinni tíð og tíma er ég hafði flutt út, fengið fyrir einskæra tilviljun hugljómun að breyta fyrra lífi er snéri að lyfjagjafaferlinu ef ég ætti að halda lífi og haus áfram, sem ég svo gerði o.m.fl., sem verður svo getið nánar hér að neðan. Eins og ég tilgreindi hér aðeins smá í upphafi kynntist ég einstaklingi sem heitir þessum skammstöfunum A.Y.S. / A.Y.B., sem ég kýs fremur að nefna Mr. Q inná facebook í seinni tíð. Sá einstaklingur líkt og ég vorum komnir út og allt í þessu fína með það nema hvað samskipti og samvistir þess einstaklings voru nú ekki hinum almenna þjóðfélagsþegn sæmandi, nema hvað þá fyrir það leyti sem hann ritaði í minn garð gagnvart föður mínum, ,,láttu pabba þinn merja hausinn á þér helv., f.f., þitt". Þessi samskipta- og talsmáti fékk að viðgangast og viðgengst enn þann dag í dag af síðum á borð við http://www.einkamal.is og áður síðu sem var loka vegna hinna ýmsu óviðeigandi samskipta þessa einstaklings við mig af algjörri óþörfu í gegnum ( http://www.private.is Ég lenti í því að Mr. Q kom til mín í tvígang frá heimabæ sínum á sínum tíma með áætlunarrútunni frá BSÍ. Af hverju og hvers vegna gerði hann það? Vegna þess að það eru bara sumir einstakir einstaklingar af persónuleikum sem hugsa bara með neðri partinum og engu öðru, en því miður var það í mínu tilviki þótt ég hafi verið á eftir meiru og nánari kynnum, en vegna alls þess sem samhilða gekk á hjá mér á þessum tíma í kringum fortíðardraugana, auk gömlu rótgrónu lyfjanna sem ég var á á þeim tímapunkti var allt gert til þess að gera sér einna mesta mat úr því mér til mikilla ama auk sálrænna geðrofs. Veldipunkturinn á þessu öllu saman var þetta tiltekna síðsumarkvöld árið 2005 er ég ákvað að opna mig fyrir foreldrum mínum fyrir fullt og allt og sagði þeim að ég væri kominn út og jafnvel á fast, en viti hinn almenni þjóðfélagsþegn, ég fékk bara ískalda vatnsgusu yfir mig líkt og um höfnunartilfinningu væri um að ræða. En síðan í bakaleiðinni út úr hverfi foreldra minna sem ég ólst upp í frá ca. 8 ára að aldri hitti ég fyrir einstakling sem heitir þeim skammstöfunum B.D.G., og ég vill í seinni tíð nefna Mr. X. Þegar ég var kominn út úr uppvaxtar hverfi mínu á móts við söluturninn Holtanesti á þeim tíma síðar um kvöldið með Mr. Q þá rekst ég á fyrir einskæra tilviljun Mr. X. Hr. X, fer að væla, vola og veina yfir því hvernig fyrir sér sé komið gagnvart foreldrum sínum og fer þess á leit við mig að veita honum húsaskjól í ákveðin tíma þar til aldan lægir. Málið er að á þeim tíma viðurkenni ég það hér með að ég var að vissu leyti svolítið eftirlátssamur með þetta að gera að veita Mr. X, húsaskjól og skjóta þar með hálfpartinn yfir honum á fölskum forsendum, þar sem hann hafði síðar logið öllu af mér vegna sinnar neyslu, hvort sem það var í formi gras, hass eða marjuana. Þegar Mr. Q og Mr X., komu heim til mín fengu þeir mig ofan af því að fara út á hverfiskránna í sömu götu og kaupa fyrir þá áfengi. En það sem hefur farið einna verst í andlegu geðheilsu mína, hvort svo sem Mr. X og móðir þess, frú G.H.G., sem ég vill nefna fröken Y, sem fór fram með þessa staðlausu kæru, þar sem orð gegn orði hafi staðið uppi en engin utanaðkomandi vitni, né hvað þá lífsýni o.þ.h., að hún skyldi fara fram gegn mér fyrir hönd þessa drengs með slíka kæru þar sem mér sé til viðbótar gert að sök að hafa lagst / sest o.þ.h. og fróað drengnum hennar, hvað þá hinum Mr. Q?! Hugsið ykkur hvað hægt sé að fara svo hart fram með slíkum hætti án utanaðkomandi og fyllilegra rannsóknahagsmuna að bera slíka einstaklinga fyrir rangri sök og ef ekkert sannast, hvað þá ef málið fer af einhverju eðaa öllu leyti ekki fyrir dóm, þá sé reynt með slíkum klækjum og klóm að fékúga þá einstaklinga sem um ræðir hverju sinni, ef viðkomandi gengur ekki að kröfunni er sett á þann einstakling umsvífunarlaust nálgunarbann, jafnvel þótt hann hafi ekki verið upplýstur um það! En það sem mig einna svíður mest, hvað þá finnst grátlega sorgleg en einkum þó bagaleg staðreynd að: Þegar upp komast um síðir að viðkomandi einstaklingur / ar innan veggja stjórnsýslunnar skuli hafa brotið með slíkum alvarlegum hætti og raun ber vitni um og fá samt sem áður að gegna þrátt fyrir það, ef ekki að þeir , þær / þau séu flutt til í starfi innan opinberu stjórnsýslunnar segir manni allt sem segja þarf! Klíkuskapur þrífst og ef þú / þið þekkið ekki til einhvern / einhverja sem sé nógu klár eða vitur / hvað þá útsmoginn lögmaður innan geirans, til þess eins að koma þínum rógburði, ósannsöglum sögusögnum auk hinna ýmsu lyga á framfæri þá eru mun meiri líkur að þú / þið lendið í slíkum hremmingum og ég er snýr að mannorðsmeiðingu. Sé á heildina litið er ekki eingöngu búið að eyðileggja æsku mína heldur mannorð mitt í þokkabót, þakka ykkur pent fyrir, þau sem stóðu sig svo vel að því í gegnum aldanna rás...

Tilvísun í tengla inná youtube sem færa rök fyrir máli mínu: 

http://youtu.be/Ey3q4XXXs40

http://youtu.be/ZFDVqA7x2aI 

Það er ekkert mál fyrir mig að nafngreina þennan einstakling / þessa einstaklinga sé og ef til þess kæmi, því það hefur enn þann dag í dag staðið stöðugur styggur af viðkomanda, ég hef ekki getað sinnt mínum daglegum brýnu erindagjörðum, s.s., náð í lyfin mín o.þ.h., án þess að viðkomandi siti um mig á víð og dreif og eins og þessum lögfróðu ösnum er nú von og vísa, þá stllla þeir gagnaðilanum upp við vegg þegar kemur að því að svara t.d., fjárkúgunarbréfi hvers einstaklings fyrir um sig, eða um viku frestur! 

,Mannréttindi fyrir alla" - "Dulin fötlun eftir heilaskaða" - "Eru mannréttindi virt?,, Hafnarfjörður, Ísland 27. sep. - 01. okt. 2011 Upphaf: Félagssamtökin Hugarfar eru félag fólks með heilaskaða, aðstaðenda þess & áhugafólks um málefnið & var stofnað þann 21. febrúar 2007. Auk þess eru Félagasamtökin Hugarfar í samvinnu við heilaskaðateymi Reykjalundar. Dulin fötlun eftir heilaskaða - Nýtt upphaf á misjöfnum endi. Á hvorn veginn sem það snýr, á hinn slæma veg eða á hinn jákvæða máta! Kynning á dulinni fötlun o.þ.h. í nánara máli. Á hverju ári hljóta 500 manns á Íslandi heilaskaða þar af hljóta um 50-80 alvarlegan skaða & þurfa á sérhæfðri meðferð að halda. Ýmsar ástæður geta verið fyrir heilaskaðanum, t.d. blóðtappi, blæðingar í heila, æxli eða súrefnisskortur. Aðrir hljóta skaða í tengslum við umferðaslys, ofbeldi eða við byltu. Sumir geta eftir einhvern tíma lifað að mestu leiti eins & áður, meðan aðrir verða að lifa með viðvarandi & alvarlegan skaða. Heilaskaði getur haft margskonar líkamlegar afleiðingar í för með sér t.d. lömun eða málerfiðleika. Hinsvegar fá margir dulda fötlun eftir skaðann. Það er að segja að fötlunin er ekki beint sýnileg öðrum, eins & t.d. einbeitingarskortur. Dulin fötlun: Það er oft erfitt fyrir fólk með heilaskaða að fá aðra til að sýna hinni duldu fötlun skilning. Það getur verið vegna þess að umhverfið getur átt í erfiðleikum við að greina þessa tegund fötlunar frá persónuleika þess skaðaða & heldur þess vegna að sá með heilaskaðann hafi alltaf verið svona. Oft tengir folk orðið ,,heilaskaði" við manneskju sem situr í hjólastól, er andlega veik eða greindarskert. Þessir fordómar hafa í för með sér að margir einstaklingar með heilaskaða segja ekki frá því að þeir séu með heilaskaða. ( "Þegar aðrir geta ekki séð sköddun ( fötlun ) mína, halda þeir að það sé ekkert að,,). Skilningur skiptir öllu: Fyrir þann einstakling sem er með heilaskaða skiptir það öllu máli að vera mætt með skilningi & virðingu fyrir því hvernig það er að vera með heilaskaða. Sumir afgreiða minniserfiðleika hins skaddaða með því að segjast sjálfir eiga í erfiðleikum með minnið. Svona vel meintar athugasemdir geta þó skilið þann sem er með heilaskaða eftir með þá tilfinningu að hann sé ekki tekinn alvarlega. Aðrir geta efast um að sá sem er með heilaskaða beri raunverulegt mein eftir skaðann. Ef einstaklingur með heilaskaða fær ekki skilning getur það aukið tilfinningu hans fyrir því að vera einangraður, sem aftur getur aukið tilhneigingu til þunglyndis. ("Þegar mer finnst ég ekki vera tekinn alvarlega, eykur það tilfinningu mína fyrir því að vera öðruvísi,,). Dæmi um einkenni heilaskaða - Nánari upplýsingar að neðan í meginmáli. 10. októberOskar Orn Adolfsson Meginmál: Til allra hlutaðeigandi er málið varðar, viðkemur & hefur snert s.l. mánuði, ár & áratug/i: Þannig er mál með vexti & sagt sé samkvæmt gömlu rótgrónu máltæki, "að viðkomandi einstaklingur hverju sinni ætti að sníða / smíða sér stakk eftir vexi" âââââ€Å¡¬Å¡¬¦. En þá spyr ég aftur á móti alla málsaðila sem einhvern hlut eiga að máli eða munu koma til með að gera það á síðari stigum þessa máls! Hvernig í ósköpunum átti ég sem ungt barn á þessu tiltekna tímaskeiði að hafa grun um það að foreldrar mínir hefðu misst eitt barn, rétt rúmum 3 árum eftir að ég kom í heiminn & að sá einstaklingur skyldi ekki hafa náð skólaskyldugöngu o.þ.h.? Hvað þá að ég skyldi líka þ.a.u. ekki fæðast alheilbrigður, súrefnisskortur við fæðingu o.m.fl. í tengslum við þessa ,,duldu fötlun" & veikindi sem aðdragandi af súrefnisskorti fylgir varðandi heilaskaða & jafnvel jafnframt síðar meir flogaveiki sem geta fylgt viðkomandi einstakling svo árum & áratugum skiptir, nema eitthvað sé gert & aðhafst. Móðir mín t.d. hefur aldrei náð sér eftir fráfall þessa elsta barns síns & þó jafnvel ég hafi komið í heiminn 3 árum síðar, s.s. hefði verið 3 árum yngri en þessi þáverandi bróðir minn sem ég man ekkert eftir nema eintómar ljósmyndir af honum. Svo það sem ég er að reyna að útskýra & færa rök til betri vegar eru þau að þrátt fyrir þessa erfiðu fæðingu, allar þessar almennu útskýringar auk sjúkrasögu minnar á prenti frá þáverandi lækni, finnst mér það ekki réttlæta þessa slíku vanrækslu auk tillitsleysis frá hálfu foreldra minna er viðkom grunnskóla & framhaldsskólamenntun minni. Þar lenti ég í hörðu, svívirðilegu, andlegu sem & líkamlegu einelti, auk þess sem að mér nánast bauðst aldrei þessi almenna þáttaka innan veggja samnemanda minna o.þ.h. í almennu social félagslífi, jafnt innan sem utan veggjar þess. Með öðrum orðum: Ég var eins & blaut, snúin tuska annað veifið & þurr hitt. "Ég var einn af þeim sem lá vel við andlegum & líkamlegum bylgjum & höggum ef þurfti að miða vel út & gefa skotvopnaveiðileyfi á" Það liggur hreint í augum uppi beinast við að segja að allt það sem ég hafði fram að færa, sama hvort sem það snéri að eineltinu, sem var óskaplega lítið sem illa sinnt auk þess sem ég kom oft á tíðum mjög þreyttur & úrvinda eftir daginn, bæði vegna þessa ákveðnu lyfjainntaka sem & minna veikinda í heild sinni sem svo virðist sem þau hvor um sig skeyttu sig lítið um að taka lítið mark á, t.d. eitt dæmi um einkenni heilaskaða sem ég man greinilega núna vel eftir að ég varð fyrir heimafyrir en móðir mín vildi ekki horfast í augu við staðreyndir málsins. Yfirsýn, skipulag & frumkvæði: Á erfitt með að byrja á hlutum & hafa frumkvæði. Þreyta & úthaldsleysi: Öll verkefni taka langan tíma. Hefur ekki úthald til að ljúka verkefnum. Þetta var eimmitt á þá vegu sem hlutirnir þróuðust oft á tíðum með heimalærdóminn hjá mér & í stað skilningssemis þá var mjög mikil skilningleysis sem gætti meðal beggja foreldra minna & í þessu tilfelli föður míns, því hann þó annað hvort sló hendinni fast í borðið eða gaf mér þó nokkuð oft undir með löðrungi & hvað þá hnefanum stundum þannig að á sá, en ekki þannig að hjá því var komist að móðir mín gæti séð það. Einbeiting: Missir þráðinn. Eirðarleysi. Skyntúlkun: Sér aðeins annan helming sjónsviðsins. Á erfitt með að lesa. Málstol: Á erfitt með að tjá sig með tali eða skrift. Á erfitt með að skilja það sem sagt er. Þegar ég átti oft til með að koma heim að loknum skóladegi & það voru bókmenntir eða e-ð álíka í heimalærdóm fyrir næsta dag var eins & dögg hefði verið dregin fyrir sólu, því það var alveg sama hve & hversu oft móðir mín reyndi að hlýða mér yfir þessar sögur, spurningar, tilvitnjanir o.þ.h. & hve þolinmóð hún var gegn mér endaði þetta á endanum með því móti að þau gáfust upp, sögðu að ég væri latur, lyginn o.s.frv. Tilfinningalíf: Grætur & hlær án þess að ætla sér það. Verður uppstökkur, gefst fljótt upp eða verður þunglyndur. Skortir sjálfstraust & sjálfsvirðingu. Ég grét oft innst inni & líka út á við þegar sérstaklega var komið að svefntíma. Eitt skiptið man ég að eitt árið þá gaf móðurbróðir mömmu minnar, sem var & er einnig uppeldisfaðir hennar, mér & yngri bróður mínum sem kemur á eftir mér í goggunarröðinni sitthvorn skátahnífinn. Að mínu mati er það það einna versta gjöfin eftirá hyggja sem hann gat gefið mér & fært, því þessi kvöld & nætur sem ég bjó heima við hjá foreldrum mínum, fannst ekki á mig vera hlustað, ég vera einskis virði í þessu þjóðfélagi o.þ.h., þá lá ég bernátta undir sæng með skátahnífinn & hnífsblaðið útistandandi beint & bert út opið, rétt eins & mig sárlega langaði að taka mitt eigið líf. 10. októberOskar Orn Adolfsson Ég gæti haldið endalaust upptalningunni áfram, en eitt að því alversta sem að foreldrar taka uppá að gera börnum sínum sem verður jafnvel þess valdandi að sundra stórum fjölskyldunum oft á tíðum í seinni tíð er það að þegar viðkomandi foreldrar taka uppá því af eigin frumkvæði & ósekju að svipta viðkomandi barni sínu & einstaklingi þar með sjálfstæði sínu, fjárræði o.m.fl. Sem verður oft á tíðum þess valdandi að viðkomandi einstaklingur bregst ókvæða við & "leggur árar í bát" þvert gegn sinni samviskusamlegu vitund & án þess að vita jafnvel jafnframt almennilega um afleiðingar gjörðar þess, sé nú svo til seinni tíma litið, sama hver svo nú á í hlut að máli hverju sinni. Ég veit samt sem áður að ég gerði ýmislegt misjamt misgott & það stundum á kostnað allra minna nánustu, þá á ég við & er að tala um út fyrir foreldra & systkini, en það er samt sem áður ekkert samanborið & hvað þá í líkindum við það sem gengur & gerist með hina all alvarlegustu glæpi landsins, en það samt sem áður fyrirgerir & fyrirgefur manni ekki þá þessa smávægilegu hluti sem maður hafði á sínum tíma gert, þótt þeir séu smáir í sniðum samanborið við hina alvarlegustu glæpi, en að slíkir einstaklingar á borð við mig í þessu tilfelli og hver veit ef ekki um fleiri sé og væri um að ræða þar sem foreldrar og forráðarmenn misnota aðstöðu sína gagnvart umráðabarni sínu á einn eða annan hátt er líka viðbjóðslegt og svívirðilegt, sé til seinni tíma þess einstaklings litið uppá framtíð þess að gera o.s.frv. Í mínu tilviki var það þannig að nafn mitt og kt., voru hvort fyrir um sig misnotað til þess eins að þóknast 3ja aðila, s.s., yngri bróður mínum sem kemur á eftir mér í aldursröðinni, þau notfærðu sér mín veikindi til hins ýtrasta og fengu mig að stofuborðinu til þess eins að skrifa undir eitthvað pappírsplagg sem ég man núna í seinni tíð að hafa verið afsal eða kaupsamningur af bifreið. Þetta er svo ljótt og á ekki að geta á sér fyrirstöðu, því samkvæmt þessu vegna þessarra asnalegra reglna TR, þá höfðu foreldrar og forráðarmenn mínir af mér 1/2 % styrksins sem ég í raun hefði átt rétt á frá byrjun með réttum forsendum, en ég er meira að segja með þetta á ljósriti handa yður Ragnheiður E. Árnadóttir til staðfestingar. En ég myndi nokkurn veginn segja það hér sem & í beinni útsendingu ef til þess kæmi, að meginástæðan & aðdragandinn að því að ég leiddist út í þetta skuldafen gagnvart fjármálastofnunum, þessa smáþjófnaði o.þ.h. hafi verið vegna þess að foreldrar mínir hafi svipt mig ærunni, virðingunni á að vera til sem einstaklingur með það að lifa, þoldu illa hve sjálfstæður ég var þrátt fyrir mín veikindi, t.d. ég lét þau ekki ganga á eftir mér með að skutla mér hingað & þangað, út & suður þegar svo bar undir o.s.frv. & það því miður fór í þeirra fínasta, ég var miklu meira fyrir almenningssamgöngurnar en að vera bundinn við einkabílstjóra & svo var það auðvitað fjárræðið, t.d. eitt minnisvert atvik er faðir minn gerði á hlut & kostnað minn, sem ég tel & taldi að væri ólöglegt með öllu leyti, það var það að hann lét sérútbúa debetkort með sinni mynd o.m.fl. & lét mig fá það til þess eins að geta fylgst með xxxxx âââââ€Å¡¬Å¡¬¦ ,,Ég tel mig hreinlega ekki þurfa að segja meira, né fara nánar útí þessa sálma". En því miður reyndist þetta vera blákaldur veruleikinn hjá mér að yngri árum & sit ég því miður uppi með afleiðingar þessa alls gjörða minna, en nú í dag er ég breyttur & mun betri einstaklingur sem vill svo um munar láta gott af góðu leiða. Foreldrar mínir eru hvort um sig að er ég best tel komin af drykkjuliðsfjölskyldufólki, sem á & mun ávallt eiga erfitt með að meðhöndla áfengi. Ég hef & er búinn að sjá nú þegar hluta systkina minna smitast útfrá þeim, en það vildi ég ekki sjálfur svo þess vegna flutti ég í kringum rúmlega tvítugt í reiðiskasti vegna þess sem ég kalla hreint & klárt heimilisofbeldi, ekki bara gagnvart mér heldur líka gagnvart móður minni & bróður sem kom á eftir mér í goggunarröðinni. Aðdragandinn að þessu öllu saman oft á tíðum var sá að ég rauk út á dyr eftir að hafa skellt dyrum á eftir mér, hvort sem ég gekk rakleiðis upp í herbergið mitt eða rauk í reiðiskasti eftir að hafa annað hvort lent uppá kant við föður minn vegna ýmissa mála, hvort sem þau tengdust náminu eða einhverju öðru, þá var & er greinilegt að þrátt fyrir fyrirlestur & nánari upplýsingar sem minn þáverandi sérfræðilæknir sagði við þau bæði um mig & mína veikinda-sjúkdómsgreiningu að svo virðist sem það engum toga hafa skipt né breytt, því miðað við hvernig ég var látinn afskiptalaus með & í kringum mín alvarlegu veikindi, þá lá ég oft á tíðum niðri í stofu nánast afskiptalaus þar sem ég fékk nánast ávallt þessi orð í belg frá móður minni þrátt fyrir þessi sí-endurteknu flogakost sem voru svo slæm á þeim tíma ,,svona nú Óskar minn. Leyfðu nú þessum köstum að koma, því ef þú heldur ávallt áfram að streytast við að berjast við þau á móti gerir þú bara illt verra fyrir þig o.s.frv." Ég þurti á endanum að hafa fyrir því á einn eða annan hátt að sækja þessa tíma & lyfjabreytingar til margra ára nánast einn & óstuddur án allra óviðkomandi stuðnings. Síðan í dag er faðir minn hissa á því að ég skuli ekki blanda samskiptageði við þau öll, koma í heimsókn o.þ.h. eftir allan þennan tíma eftir allt sem á undan sé gengið. Ég t.d. meira að segja átti mjög erfitt með svefn vegna alls þessa sem að sótti að mér frá öllum vígstöðum, en auðvitað hefði ég óskað þess að málin hefðu þróast á öðruvísi & betri veg. Viðbótarviðauki til forsvarsmann Féló: Það sem snýr að öllu þessu sem viðkemur að fjárhagsstöðuhlið minni auk minna veikinda & gömlu rótgróinna skulda, þá hefur mér ekki reynst né gefinn sá slíkur kostur né tækifæri á að leggja til hliðar / hvað þá með einhverju móti eignast hina ýmsu nauðsynjalegu hluti innan veggja heimilisins sem að ég hefði bráðnauðsynlega á að halda, eins og t.d. þvottavél & ryksuga svo af þeim sökum hefur mér reynst mjög erfitt þrátt fyrir að ég hafi upplýst viðkomendur aðila sem séu formenn / forsvarsmenn Hússjóðssins í blokkinni að taka tillit til aðstæðna minna, svo að mér liggur það beinast við vegna alls þessa að opna öll mín mál & demba þeim með slíkum skrifum á blaðaprent & líma á dyrnar fyrir utan hjá mér í stiganginum svo að viðkomandi ábúendur geri sér loksins alm.grein fyrir stöðu & alvarleika málsins. Eigðu mjög svo góða helgi framundan! P.s. Vinsamlegast gjörið svo vel & segið ykkar skoðun & álit á öllu þessu + það sem koma skal í þjóðfélaginu. "Med sem & vegna beinnar tilvísunar & tilvitnjunar í Draumráðningabókina frá árinu 1997, sem að ein úr minni fjölskyldu á! Brúðkaup: Það er mikið óhappatákn að dreyma brúðkaup, sérstaklega fyrir elskendur. Náinn vinur eða ættingi gæti látist, dreymandinn misst eignir eða orðið fyrir miklum vonbrigðum. Dreymi ógift fólk að það sé að ganga í hjónaband getur það búist við fjárhagsvandræðum eða öðrum erfiðleikum. Giftist menn látinni persónu er hætta á ferðum, jafnvel dauði. Til er sú trú að dreymi menn að þeir giftist að hausti sé það fyrirboði farsæls hjónabands. Dreymi menn að maki þeirra giftist öðrum verða breytingar í lífi þeirra." Málið er að mig berdreymdi fyrir stórum hluta af þessu þó nökkrum góðum tíma áður en eftirfarandi, tilfallandi tilvik áttu sér stað & stund, & allflest af þessu hefur nú þegar ræst & gengið eftir samkvæmt orðræðnum fyrirséðnum rituðum málavöxtum. Mín fjárhagsvandræði hófust sem & byrjuðu þegar ég bjó heima í foreldrahúsum, órfáu árum átel ég aður en ég stóð uppí móti andspænis gagngert gegn föður mínum vegna ákveðinna mála sem viðgengndust & þrífðust svo árum skiptir innan veggja rúma heimilsins, þrátt fyrir mín veikindi & að ég hafi fengið heilablóðfall við fæðingu o.þ.h. Þá varð það bara þannig á þá vegu vegna þess hversu heildstætt ég sá myndina í kringum fjölskylduna, sérstaklega foreldra mína, þótt ég elskaði þá & geri enn, þá var & er bara einn svakalegur slæmur bödull & ávani sem ég gat ekki sætt mig við að búa & lifa innan um, það var & er að vera hvort um sig sem það sé að vera virkur / óvirkur alcoholisti!!! Það tók mig nógu fjári langan tíma að vinna mig síðan út úr þessum svokallaða vítahring fjármálaóreiðunnar hjá mér ... & má það líka rekja allt til baka til þess tíma & tímabils sem ég átti sem erfiðast uppdráttar í lífinu vegnar þessa slæmu andlegu & líkamlegu aðkasta sem ég varð fyrir á mínum yngri árum sem leiddi til hreinnar algjörrar einangrunnar af minni hálfu, fyrir sem & eftir að ég flutti að heiman. Árið 2007 var móður-fjölskyldu minni afar erfitt & þungbært yfirferðar. Þetta sannarlega stórbrótna, mjög svo sársaukafulla & viðburðarríka ár bar sem & varð þess eðlis að rétt ca. tæplega um miðbik vors frekar en sumars þá andast & fellur móðir móður móður minnar frá, s.s. langamma mín, en í um midbik hausts andast & fellur frændi minn í sama ættartengilið, systursonur móður minnar. Hugarrenningar - & Sannleikskorn sem að sögur fara af, sem vart ber að telja né færa nánari rök né tilfærslu fyrir nema síður sé by Oskar Orn Adolfsson on Wednesday, November 17, 2010 at 1:19am · PublicFriendsFriends except AcquaintancesOnly MeCustomClose FriendsEinkamál eru þau efni sSee all lists...FamilyMannúðar-, Hollvina- & Kaupás - Nóatún Reykjavíkurvegi 50. 220 HafnarfjördurEnginn / Nowone.Menntaskólann í Kópavogi & Flensborg í Hfj.Menntaskólinn í Kóp. & Flensborg í Hfj.enginnAcquaintancesGo Back Það liggur stundum oft á tíðum beint & beinast við að ég hreinlega loki fyrir hinum & þessum netaðgöngum vegna þess hve & sem hversu það sé farið að vera illa vegið & sótt að mér / manni í þjóðfélaginu eftir að ég náði að finna út úr þessum almennilega fleti á lífi mínu til fyrri ára þegar ég var sem einna verstur af flogaköstunum í tengslum við mína fyrri sjúkrasögu frá barnsbernsku. En vegna kynna minna af ákveðnum tilteknum aðila & að ég skyldi síðar hafa hleypt & skotið yfir öðrum aðila á svipðum aldri skjólshúsi af frumkvæði sem & vorkunnar - & volæðissemis í viðkomandi á viðkomandi timabili & ári að þá því miður vegna minna veikinda lét ég undan þrýstingi frá viðkomandi vegna þess að ég hef orðið þess uppvís með lyfin sem ég hef þurft að taka inn í gegnum tíðina vegna minna veikinda að þau eru blóðþrýstings- & geðlyf svo að innst inni var mér um & ó þegar að ég komst á snoðir um það á sínum tíma. En hvað snýr & snertir þennan viðkomandi unga pilt, þá var hann sem & er ennþá þann dag í dag, ef þó það kæmi mér bara alls ekki spánst fyrir sjónir / kæmi mér bara alls ekki á óvart miðað við síðast þegar ég vissi af honum, ca. 2 - 3 dögum áður en móðir hans lagði síðan fram viðkomandi kæru gegn mér eftir að viðkomandi hafði leitað á náðir mínar um samastað til að gista vegna fyrrum vandkvæða við foreldra sína & þetta er síðan afrakstur & uppskeran fyrir svokölluðu góðsemina & síðan á að klína öðrum eins viðbj...& óþv...frá slíkum aðila sem er núverandi fíkill & á fullu í grasinu o.þ.h. & hver veit nema sá leiðist út í e-ð sterkara jafnvel síðar meir á efri árum!!! Þeir hjá ákæru- & dómsvaldinu=SHAME ON YOU. Svo að miðað við allt þetta bölv..rugl frá honum þá efast ég um það að hann vilji síður mæta ofjarli sínum ef svo mætti orði komast, því að ég veit allt um nánari tengsl hans við viðkomandi "DEALER" sem átti að hafa selt honum stöffið á sínum tíma / tímabili & að vera að leita á náðir liggur beint / óbeint við að segja hjá ókindinni í gini úlfsins boðar ekki gott úppá síðari sé til seinni tíma litið. Síðan er þetta löggjafa - & dómsstólavald sem & þjóðfélagið í heild sinni orðið svo gjörsamlega brenglað & heillum horfið að það er orðið þannig sem slíkt að það er sem & virðist vera bara OK ef að yngri kynslóðin tilhneigðist til þess sem & ásælist & sækist þá sérstaklega & sér í lagi eftir eldri aðilum en síðan ef það er með öfugt farið að sá sem eldri sé sé meira fyrir yngra kynið þá verður allt kolvitlaust & brjálað á öllum vígstöðum í löggjafa - & dómsmálakerfinu,svo gjörsamlega heillum horfið o.s.frv. Vinsamlegast ef þið hafið e-ð um þetta að segja þá vinsamlegast látið í ljós ykkar álit, hvort sem það snýr alm. að óánægju þess að public.era þetta eður ei eða bara segja ykkar megin sem & alm. skoðun & álit á þessu máli & viðhorfi o.þ.h. P.s. Ég er alveg óhræddur við það að kafa enn dýpra í árinn þegar í harðbakkann slær, þá sérstaklega & sér í lagi þegar það sé reynt að ófegra ýmynd mína, virðingu, heiður o.m.fl. ... "JUST NO PROBL"! Með fyrirfram þökk & óskir til ykkar allra um gleðilega & ánægjuríkra hátíðahalda, ykkar einlægi!!! 78. gr. [Sveitarfélög skulu sjálf ráða málefnum sínum eftir því sem lög ákveða. Tekjustofnar sveitarfélaga skulu ákveðnir með lögum, svo og réttur þeirra til að ákveða hvort og hvernig þeir eru nýttir.] L. 97/1995, 16. gr "Þetta er gölluð málsgrein sé út í það farið, því hún er & hefur verið illa misnotuð gagnvart þeim þegnum & þjónustuaðilum sem hafa & sækja sér enn þann dag í dag þjónustu þess. Meginástaðan er einfaldlega sú: viðkomandi má ekki undir einum né neinum kringumstæðum sína eina né neina inneign í banka eða á sparnaðarreikningi á sínu nafni, hvað þá eiga einhvað, hvort svo sem það er hús eða bíll o.þ.h., eða vera skráður í sambandi eða sambúð því þá reiknast það = tekjustofn, eins vitlaust og kerfið er sniðið stakknum hjá þessum hópi. Viðauki: Sannleikurinn er sagna bestur & lýsir sér best í þessari eftirtöldu grein helgarblaðs Fréttablaðsins s.l., helgi, þann 8. sept. 2012. Barnavernd er í raun foreldra vernd Umræðan um áhrif heimilisofbeldis á börn hefur verið áberandi í vikunni og ein af þeim sem hafa lagt orð í belg er Lísa Björk Ingólfsdóttir pistlahöfundur á Speglinum. Hún sagði Friðriku Benónýsdóttur frá upplifun sinni af aðgerðum Barnaverndar í slíkum málum og sögunum sem þolendur heimilisofbeldis hafa sent henni síðan hún byrjaði að skrifa pistlana. Þ essi pistill birtist á vefsíðunni Spegill.is nú í vikunni. Þ essi pistill birtist á vefsíðunni Spegill.is nú í vikunni. Höfundurinn er nafnlaus en Lísa Björk Ingólfsdóttir, viðskiptafræðingur og pistlahöfundur á Speglinum, segir þetta sanna sögu sem send hafi verið til sín undir nafni. "En það er svo viðkvæmt að fjalla um svona mál að mér datt ekki í hug að birta nafn stúlkunnar sem skrifaði þetta - hennar vegna, það er svo erfitt að fjalla um tiltekin mál undir nafni. Og þess þarf heldur ekki því sú reynsla að búa við heimilisofbeldi markar sömu spor í líf allra sem fyrir því verða," segir Lísa Björk. "Síðan ég byrjaði að skrifa fyrir Spegilinn hefur ótrúlegur fjöldi kvenna - já, eingöngu konur - sett sig í samband við mig og sagt mér sögu sína. Þetta eru konur á öllum aldri og með margs konar forsögu en eitt eiga þær allar sameiginlegt; þær hafa allar brotist út úr ofbeldisfullu sambandi og allar lent í forsjárdeilu í kjölfarið þar sem réttur barnanna er algjörlega fyrir borð borinn. Í öllum lögum má lesa það að heimilisofbeldi sé ekki boðlegt fyrir börn en þegar á hólminn er komið er ekkert tillit tekið til velferðar barnanna. Barnaverndin svokallaða er í raun foreldravernd." Forsjármál rekin eins og sakamál Lísa Björk hefur sjálf reynslu af forræðisdeilu og segist hafa orðið mjög undrandi á því hvernig þau mál ganga fyrir sig. "Ég hélt að maður væri að fara með málið fyrir dóm til þess að fá úrskurð um það hvað barninu væri fyrir bestu. Án þess að vilja tjá mig um einstaka mál er það greinilega ekki raunin. Þessi mál eru rekin eins og sakamál á milli tveggja einstaklinga, börnin eru algjört aukaatriði. Hvort foreldri um sig fær sér lögfræðing sem auðvitað er ekki að vinna að hagsmunum barnsins heldur að verja sinn umbjóðanda. Forsjármál ættu að snúast um hvað barninu er fyrir bestu, ekki vera barátta tveggja einstaklinga. Það sem ég hef séð í málum sem þessum er að það þýðir ekki einu sinni að leggja fram gögn, eins og læknisvottorð og áverkaskýrslur, því það er hægt að efast um sannleiksgildi þeirra og dæma þau ómerk, þannig að þau komi ekki einu sinni fyrir augu réttarins. Yfirleitt er konum ráðlagt að tala ekki einu sinni um ofbeldi í forsjármálum því það sé ekki hægt að sanna það. Ofbeldi getur verið andlegt eða líkamlegt eða hvort tveggja og oft er andlega ofbeldið lítið skárra þar sem það skilur ekki eftir sig sýnilega áverka. Ekki það að þótt um verulegt líkamlegt ofbeldi sé að ræða er næsta vonlaust að sanna það fyrir rétti. Ofbeldi fer fram innan veggja heimilisins og sennilega þyrfti fólk að labba inn í réttarsal með hníf með fingraförum ofbeldismannsins í brjóstinu til þess að það þætti sannað án nokkurs vafa. Og sú hugsun að barnið eigi að njóta vafans er víðs fjarri. Maður hefur oft séð í skýrslum að börn reyna að tjá sig en það er ekkert hlustað á þau. Fulltrúar Barnaverndar hitta börnin kannski í 40 mínútur mögulega tvisvar á sjö til tólf mánaða tímabili og gefa síðan út þann úrskurð að það sé allt í lagi með viðkomandi barn. Hvernig í ósköpunum er það hægt? Við skulum ekki gleyma því að meðvirkni er fjölskyldusjúkdómur og þöggunin sem ríkir í svona málum hefur auðvitað líka áhrif á börnin. Þau eru ekkert að fara að segja ókunnugu fólki einhver leyndarmál sem gætu komið pabba eða mömmu í vandræði." Eiga börn þá ekki í nein hús að venda ef þau búa við ofbeldi heima hjá sér? "Nei, þau eiga það ekki í raun. Barnavernd á auðvitað að vinna með hagsmuni barnanna að leiðarljósi, en framkvæmdin er allt önnur. Ég hef lesið í skýrslum frá Barnavernd, aftur og aftur, að ekki þyki ástæða til aðgerða þar sem barnið sé ekki talið í bráðri hættu. Hvernig er sú hætta skilgreind? Á barnið þá að vera áfram inni á heimili þar sem það verður vitni að ofbeldi ef lífi þess sjálfs er ekki beinlínis ógnað? Eða búa við vanrækslu og skeytingarleysi? Það er skýrt tekið fram bæði í barnaverndarlögum og barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna að foreldrum beri að vernda börn sín, en hvernig á maður að gera það þegar kerfið vinnur gegn því? Talsmaður barna er samkvæmt lögum forsjárforeldri/foreldrar sem kerfið vinnur gegn, enginn annar og ég sé ekki að það sé neitt að gerast í þeim málum. Ný barnalög eru í pípunum á Alþingi, en meðan framkvæmd laga er með þessum hætti skiptir óskaplega litlu þótt orðunum í þeim sé breytt." Börn leita í sama mynstrið Snúum okkur aftur að pistlinum þínum og sögu ungu stúlkunnar. Þú segir að þetta sé almenn reynsla barna af Barnavernd? "Því miður virðist svo vera. Ég get sagt þér frá öðru máli sem ég skrifaði líka um á Spegill.is. Það varð reyndar blaðamál árið 2009. Þar voru þrjú börn sem vildu ekki að faðir þeirra fengi að nýta umgengnisréttinn við þau, vildu ekki fara til hans yfirhöfuð. Tvær elstu dæturnar voru orðnar það gamlar að þær fengu að ráða því sjálfar hvort þær færu, en Barnavernd úrskurðaði að yngsta barnið, sjö ára stúlka, ætti að fara til föður síns samkvæmt úrskurðuðum umgengnisrétti og hún var tekin með valdi trekk í trekk og flutt til föður síns þó svo að hún vildi ekki fara. Samkvæmt þessari frétt hafði faðirinn viðurkennt fyrir rétti að hafa beitt móðurina ofbeldi. Réttur hans til að umgangast barn sem ekki vildi umgangast hann var þó tekinn fram yfir greinilega hagsmuni barnsins. Það var kallað að vernda hagsmuni barnsins að rífa það í burtu með lögregluvaldi. Lífsreynsla sem leggst ofan á upplifunina af ofbeldinu á heimilinu og barnið gleymir aldrei. Í dag, mörgum árum síðar, þurfa þessi börn að vera á kvíðastillandi lyfjum. Þessi sár gróa aldrei og það sem kannski er óhuggulegast er að samkvæmt sálfræðingum þá er líklegra en ekki að börn sem upplifa heimilisofbeldi leiti í sams konar sambönd þegar þau fullorðnast. Fari í mynstrið sem þau þekkja. Það er eitt af því sem sýnir hvað það er hættulegt að láta þetta viðgangast. Það eru ekki allar konur svo sterkar að þær þori að brjótast út úr mynstrinu og berjast fyrir börnin sín. Og þær sem þora það verða oftar en ekki fyrir aðkasti frá dómstól götunnar um leið og kerfið brýtur þær niður. Þær eru auðvitað niðurbrotnar á sál og líkama eftir áralangt ofbeldi og það er notað gegn þeim. Þrátt fyrir að reyna sitt besta til að vernda börnin í kjölfarið er tekinn af þeim rétturinn til þess og þeim sagt að gera það sem börnunum er fyrir bestu fyrir rétti, eða í gegnum barnaverndarnefnd og sýslumann. Og hvað sem öllu fallegu orðalagi í lögum og stefnuyfirlýsingum líður þá er með því auðvitað brotið stórlega á rétti barnanna." En áfram nánar að hinu. Félagsþjónustan í Hafnarfirði & öll mín samskipti við hana & starfsmenn þess: Þegar svo kom að því að ég leitaði fyrst ásjár hjá Félagsþjónustunni í Hafnarfirði um mitt ár 2003 var mér vísað á & beint til hennar Báru. Það sem hún sagði bara nokkurn veginn við mig sem þótti mér rosalega óskaplega miður, því þarna voru þau að varpa allri ábyrgð frá sér að mínu mati að er ég best telâââââ€Å¡¬Å¡¬¦.,,Ákváðu s.s. bara að bíða með að aðstoða mig þangað til ég væri orðinn svo illa staddur, bæði fjárhagslega, félagslega, andlega & líkamlega. Þessar örstuttu samræður milli mín & Báru & síðar Sjafnar Guðmunds. á þeim tíma þróuðust á þá vegu að hún jafnvel kannski ásamt fleirum þarna ýttu undir þá stoðir hjá mér að fjárfesta í minni eigin íbúðareign, jafnvel & þrátt fyrir alla þá ágalla & vankanta sem þá snéru að mínu þáverandi búsetuhorfum & málum. Rétt eftir að ég keypti & fjárfesti í þessari tilteknu íbúð að Reykjavíkurvegi 50., ca. 1 1/2 - 2 1/2 ári eftir að ég flutti inn í ágúst 2003 fram til september 2005 þá missti ég hana vegna allra þessara bældu minninga, tilfinninga & atburða sem gerðust & áttu sér stað bæði innan veggja heimilisins sem & skólans á sínum tíma. Hafði þetta þ.a.l. líka mjög mikil áhrif á mig sem snýr að allri vinnugetu minni í Nóatúni á sínum tíma, en það er ekki þar með sagt að ég hafi ekki getað opnað mig gagnvart Verslunarstjóranum þáv. Ég bara þurfti miklu meira til á sínum tíma! Svo ekki nóg með það að ég lokaði á öll mannleg samskipti & tengsl við fjölskyldu mína, vini & kunningja vegna alls þessa. Ég var & er ekki alveg 100% með það á hreinu sem snýr að ákveðinni upplýsingamiðlun & öflun á sínum tíma er ég spurðist fyrir um það er snéri að innbússtyrk / innflutningsstyrk sem nam þá 40.000 þús. frá Félags-/Velferðarráðuneytinu sem ég fékk svo aldrei. En eftir að ég missti íbúðina mína var ég á götunni í 1/2 ár. Á meðan á því stóð leigði ég herbergiskytru hjá Hjálpræðishernum. Það tók síðan bara ekkert betra við er þær stöllur hjá Félagsþjónustunni í Hafnarfirði, þær Bára & Sjöfn Guðmunds., þáverandi félagsmálafulltrúi minn & núverandi yfirmaður heimaþjónustunnar, hringdu fyrst & létu mig vita af því að fundist hefði viðeigandi húsnæði o.þ.h. âââââ€Å¡¬Å¡¬¦ Mér er spurn: ,,Hvað flokkast undir viðeigandi húsnæði í dag & húsnæði þar sem leigjendur eiga að geta þrifist o.þ.h.?" 10. októberOskar Orn Adolfsson Mér er spurn: ,,Hvað flokkast undir viðeigandi húsnæði í dag & húsnæði þar sem leigjendur eiga að geta þrifist o.þ.h.?" Ég bjó & leigði þetta húsnæði, s.s. íbúð í ca. rúmlega 3 - 3 1/2 ár. Ég gafst upp á endanum á eilífum þvættingi & þrætuefni um að fá ákveðna hluti íbúðarinnar í samt lag. Meira að segja þetta var farið að láta ansi mikið bera á gangi máli sem snéri að daglegum rekstri & opnum stofnunar á jarðhæð viðkomandi viðbyggingar, en samt þótt ég léti mig mjög mikið um þetta varða, þá var bara eins & hendi væri veifað með skítkasti. Ég bað sérstaklega sérfræðilækninn minn um að rita / skrifa bréf vegna alls þessa er viðkom & snerti leiguíbúðaaðstöðuna að Austurgötu 4 er mig minnir & rámar réttilega í, en ekkert af þessu var virt af vetthugi af hálfu Félagsþjónustunnar í Hfj. Það var ekki fyrr en ég ákvað að koma mér héðan fyrir fullt út úr þessu tiltekna óíbúðahæfa hreysi, sem þau héldu síðan áfram að leigja út o.þ.h. að ég einsetti mér þau markmið á þeim tíma rétt ca. 1 mán. eftir að "Geir Hilmar Haarde bað Guð almáttugan að blessa landið", þá hafði ég & var þá þegar búinn að fjárfesta í ,,One way ticket only" & ætlaði mér að setjast að í viðkomandi landi & ekki koma aftur, en það breyttist eftir þessa fjögurra mánaða dvöl. En satt best að segja svo ég fari aðeins aftur í tímann um nokkra mánuði, ef ekki 1/2 ár, þá hafði ég um vorið fyrir þessa tilteknu ferð tekið frá fyrir mig & fjölskyldu mína íbúð á leigu í viku á Akureyri fyrstu vikunna í júlí 2007. Ástæðan var einfaldlega sú, jú þetta árlega viðburðaríka KA - mót 7. flokks drengja & yngsti bróðir minn spilaði & spilar enn þann dag í dag með félagsliði sínu hjá Haukum. En það einna undarlegasta sem kom yfir mig einn tiltekinn morguninn er bróður minn átti að spila í kringum hádegisbilið var það á þá vegu að það var eins & ég hafi fengið ákveðna vitrun af fyrra bragði / ljósaperu hefði verið komið aukalega fyrir innan í öllum heilastarfssenunum & verið kveikt á henni bara sísvona á augabragði, eins & líkaminn hefði verið að segja við mig á þeim tímapunkti að nú yrði að verða stakkaskipti & nýr kafli í mínu lífi varðandi uppstokun á núverandi, þáverandi líferni o.þ.h. með lyfjamál sem tengdust minni sjúkrasögu auk viðbótakvilla, t.d. ofnæmis, viðsnúningur á óheilsusamlegu líferni í tengslum við matarræðið & líkamsrækt, til þess eins að ná að halda í við sjálfan sig & rækta sinn innri & ytri mann. Ég fór í nánari uppstokkun á minni lyfjum & lyfjameðferð, gjörbreytti matarræðinu & fór í ræktina í u.þ.b. 2 mán. & missti við það heil 40 kg. & er sem allt annar maður í dag, án kasta o.þ.h., meira að segja minn sérfræðingur er svo yfir sig gáttuð & hissa á þessari vissu vel heppnuðu einlyfja meðferð. En þannig hafa nú málin & veðrin skjótt skipast í lofti gagnvart þessum lyfjameðferðum að í allflestum tilvikum sé um fleiri en tvö lyf að ræða við hverja lyfjagjöf. Það er greinilegt eftir fund minn s.l. miðvikudag, þann 28. sep. 2011 við Réttargæslumann fyrir Suðurnes & Hafnarfjörð að þar með staðfestist sá minn innri grunur er ég hef ávallt verið með væringar & hugarenningar gagnvart en ekkert þorað að vekja máls á fyrr en nú. Hann er sá að Ríkisvaldið eða öllu heldur félagslegi Velferðapakkinn rétt eins & hann er byggður upp í dag, tekur ekki við viðkomandi einstaklingi í slæmri stöðu, þótt viðkomandi hafi komið af misbrotnum heimilisaðstæðum, jafnvel þótt viðkomandi hafi með aðstoð sinna nánustu lagt til hliðar inná sparnað, þá sé bara eins & viðkomanda sé gert að tæma sparnaðinn fyrst með einum eða öðrum hætti, t.d. fjárfestingu á eigin íbúð, jafnvel bíl þrátt fyrir bága andlegu & líkamlegu stöðu í samfélaginu, þá sé bara eins & það sé litið fram hjá því þangað til að viðkomandi einstaklingur sé kominn á götunna, eigi hvorki til hnífs né skeiðar o.þ.h. Með öðrum orðum. Að þau hjá félagslega Velferðarkerfinu skuli ekki sjá neinn slíkan sóma sinn í því & skammast sín gagnvart slíkri framkomu er þau hafa sínt skjólstæðingi / um sínum í gegnum tíðina & þar að auki að þau skuli voga sér að setja viðkomandi sjólstæðing á borð við mig í slíka íbúð sem var óíbúðarhæf eftir seinasta leigjanda, þ.á.m. rétt eftir að ég flutti inn komu tveir einstaklingar til mín & eitruðu fyrir Silfurskottum. Þið getið bara lagt saman 1 + 1 / 2 + 2 með framhaldið!!! En eins & ég sagði rétt áðan, þá virðist sem svo að maður eigi engan sinn rétt líkan gagnvart þessu réttarríki & samfélagi eins & við búum við nú í dag. Ef við missum allt undan okkur á einn eða annan máta & hátt eigum við þess engan kost líkan á að innheimta það til baka sem okkur ber að tjóni með réttu að fullu... Í hinu tilfellinu snýr það að vistmönnum & ábúendum Sambýlanna. Mig þykir þetta mjög mikið miður hvernig þessu sé öllu háttað þar er snýr að framkvæmdamálum, þátttöku í félags - tómstundar & frístundarmálum þessara einstaklinga. Hvorki Ríki né Sveitafélög koma þar nærri & firra sig þar með öllum daglegum rekstri, hvað þá brotum á mannlegum réttindum þessara einstakingaâââââ€Å¡¬Å¡¬¦. "Og síðan fyrir einhverju síðan skrifaði þetta land, því til staðfestingar undir sáttmála Sameinuðu Þjóðanna sem snýr að réttindum fatlaðs fólks!" En hvað erum við að verða vitni hér að í hvívetna? Jú, auðvitað eru mannréttindi þessa einstaklingshóps svoleiðis fótum troðin að við sem einstaklingar erum ekki nógu sterk sem ein heild, hvað þá þeir einstaklingar sem halda enn góðum tengslum við sína nánustu o.þ.h. o.s.frv. Endir: 74. gr. [Rétt eiga menn á að stofna félög í sérhverjum löglegum tilgangi, þar með talin stjórnmálafélög og stéttarfélög, án þess að sækja um leyfi til þess. Félag má ekki leysa upp með ráðstöfun stjórnvalds. Banna má þó um sinn starfsemi félags sem er talið hafa ólöglegan tilgang, en höfða verður þá án ástæðulausrar tafar mál gegn því til að fá því slitið með dómi. Engan má skylda til aðildar að félagi. Með lögum má þó kveða á um slíka skyldu ef það er nauðsynlegt til að félag geti sinnt lögmæltu hlutverki vegna almannahagsmuna eða réttinda annarra. Rétt eiga menn á að safnast saman vopnlausir. Lögreglunni er heimilt að vera við almennar samkomur. Banna má mannfundi undir berum himni ef uggvænt þykir að af þeim leiði óspektir.] L. 97/1995, 12. gr 78. gr. [Sveitarfélög skulu sjálf ráða málefnum sínum eftir því sem lög ákveða. Tekjustofnar sveitarfélaga skulu ákveðnir með lögum, svo og réttur þeirra til að ákveða hvort og hvernig þeir eru nýttir.] L. 97/1995, 16. gr Mín megin niðurstaða er sú, að ég Óskar Örn Adolfsson kt. xxxxxx-xxxx , ég er alveg búinn að fá mig fyrir löngu upp í kok & þessir ákveðnu einstaklingar & þjónustuaðilar sem að hlut eiga að máli, geta bara átt þess kost á að gæta betur að sjálfum sér í náinni komandi framtíð, því ef líkum lætur, ef ég t.d. næ þessum markmiðum mínum ekki hérna fram að þeim tíma, að opna augu almennings á opinberum vettvangi, í skólum landsins, á vinnustöðum o.s.frv. Þá neyðist ég því miður að ganga skrefinu lengra, með einhverjum öðrum eða stofna annan nýjan rótækan flokk sem myndi hafa það á stefnuskránni o.þ.h. "að berjast fyrir betri & bættri kjörum" sem tengjast líka stjórnsýslunni en ekki bara eingöngu & einvörðungu það & greiða endalaust út jafnvel óútfyllta tékka sem engin innistæða sé fyrir hendi gagnvart mánaðarlegri greiðslu fjármagns til elli - & örorkulífeyrisþega, svo ekki sé nú minnst á atvinnuleysisbótaþega. Það sem ég átti við með breytingu á stjórnsýslunni, það tengist Velferðarráðuneytis-aðgerðapakkanum. Nr. 1. Hver hefur ekki heyrt um ,,Samning Sameinuðu Þjóðanna um réttindi fatlaðs fólks"?. Nr. 2. Hver hefur ekki heyrt um ,,Kröfu Öryrkjabandalags Íslands:" "Mannréttindi fyrir alla". Mér er síðar spurn að lokum: Er einhverra breytinga að vænta? Þið getið svo spurt ykkur sjálf í lokin að þessari spurningu eftir að hafa lesið yfir allt þetta efni: "Eru mannréttindi virt?" Mbk. Virðingafyllst, Greina -, pistla - & dálkahöfundur: Óskar Örn Adolfsson kt: 040380-5589 Fyrirspurnirnar eru eftirfarandi: Nr. 1. Er & væri ekki hægt að fara fram á saka-, skaða- & / miskabætur vegna svona vinnubragða & vinnuháttarlags innan sem utan veggjar stjórnsýslunar? Meira að segja núverandi velferðarráðherra er búinn að sníða stakkinn sem slíkan, því hann greinilega þolir ekki einstaklinga sem eru beinskeyttir, heiðarlegir, opinskáir og umfram allt hreinskilnir, með öðrum orðum: tala tæpitungulaust út um hlutina eins og þeir sjá þá koma fram fyrir sér hverju sinni fyrir sig, en í stað þess skellir hæstvirtur Guðbjartur Hannesson í lás á eftirtöldu vígstöðum og síðan ætlast þessir ráðherrar að maður panti tíma líkt og að taka afgreiðslu nr. í fjármálastofnunum o.m.fl., nema innan ráðuneytanna er biðin óendalausa og þar er sífellt logið að okkur almenningi, það verður ekki fyrr en stjórnsýslukæra berst á viðkomandi einstaklinga innan ráðuneytanna að þá fyrst fara að opnast dyrnar. En nóg af þessu! Það sem ég vildi sagt hafa og vildi byggja þessa nr. 1 á er 65. mgr., Stjórnarskráarlaga sem snýr að mannréttindarkafla þess: 1944 nr. 33 17. júní Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands Tók gildi 17. júní 1944. Breytt með l. 51/1959 (tóku gildi 20. ágúst 1959), l. 9/1968 (tóku gildi 24. apríl 1968), l. 65/1984 (tóku gildi 13. júní 1984), l. 56/1991 (tóku gildi 31. maí 1991), l. 97/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995), l. 100/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995) og l. 77/1999 (tóku gildi 1. júlí 1999) 65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu að öðru leyti. Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.] L. 97/1995, 3. gr. 76. gr. [Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika. Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi. Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem velferð þeirra krefst.] L. 97/1995, 14. gr 75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda krefjist almannahagsmunir þess. Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.] L. 97/1995, 13. gr 7. gr. 69. gr. verður svohljóðandi: Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað. Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu. 8. gr. 70. gr. verður svohljóðandi: Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila. Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð. 9. gr. 71. gr. verður svohljóðandi: Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu. Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns. Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

Viðauki:

Það sem mig þykir einna verst í þessari heildarúttekt þegar þessi staðlausa ákæra fór fram gegn mér sem var orð gegn orði, er eftirfarandi á þá vegu...

 Að þessir tilteknu einstaklingar léku og spiluðu inná andlegu, félagslegu auk líkamlegu stöðu mína og misnotuðu sér illilega hana í minn garð með því að fá mig ofan á því á sínum tíma að fara á nágrannabarinn í hverfinu til þess eins að kaupa handa þeim ofan í þá líkjör / áfengi. 

 

Hver hefur ekki farið út af sporinu í skóla lífsins?

Á ávallt að moka sama moldarhaugnum yfir sama svæðið, vegna þess að það hefur hvorki verið nógu vel hirt, gengið frá því og hugsað um það? 

Á sífellt að þrýsta að, blaðra í kringum og hanga utan í einstaklingunum þangað til bæði andlega, félagslega auk líkamlega heilsa þess sé nánast að þrotum komin/n, bara til þess eins að fá þá til að viðurkenna orðna hluti sem jafnvel 50 % / 50 % áttu sér stað en var svo aldrei að fullu gengið til verks?

Eitt sem ég vill að komi skýrt og greinilega fram og það er hins vegar þrennt:

Nr. 1: "Það er mikill munur á því að vera barnaníðingur og háður mikilli barnagirnd á háu stigi."

Nr. 2: ,,Að vera sakaður að ósekju um hlut/i sem áttu / áttu sér ekki stað að einhverju eða öllu leyti án utanaðkomandi fyrirliggjandi sannana, jafngildir sögusögnum auk eintómum rógburði."

Nr. 3: "Vegna þess að viðkomandi einstaklingur hefur ekki náð að færa nógu góð mál fyrir kærunni gegn viðkomanda og sá hinn sami jafnvel lætur allan sannleikann í ljós, þá fær jafnvel sá hinn sami og lét sannleikann í ljós skína, annað hvort fyrir um sig sent á sig nálgunarbannsbréf eftir að fjárkúgunarkrafa hefur borist viðkomandi einstaklingi sem að viðkomandi hefur rétt á að hafna!,, 

Þetta er bara gert nú á dögum svo hægt sé að auðvelda viðkomandi einstaklingi að fjárkúga þann sem að sú hin sama / sá hinn sami mælti sér mót við.

En þá spyr ég:

Af hverju ætti ég þá ekki fyrir Guðs löngu, þar sem ég hef legið undir svo mörgum upplýsingum er snýr og varðar msn: netföng viðkomandi einstaklinga sem hafa verið að selja sig, hvort fyrir um sig bæði strákar sem stelpur undir lögaldri, sem og rétt yfir þeim viðmiðunarmörkum að ég hef svo að stærstum hluta ef að engu leyti ekki hvorki hitt né séð, eingöngu vegna áhugaleysis þeirra gagnvart mér og öðrum úr mínum röðum sem má skilja sem svo að um algjöra fyrirfram dóma sé um að ræða auk þekkingarleysis.  En að sjálfsögðu er ég Guðs feginn!

Almenningur skal hafa það hugfast að það skuli varast að kasta sjálfum sér sem og öðrum, hvort sem um náin/n ættingja eða vin sé að ræða út í djúpu laugina, til þess eins að geta krufið þann einstakling sem að málið snýr hverju sinni svara, án fyrirliggjandi sannanna, hvort sem um lífsýni eða önnur tilfallandi atriði sé um að ræða... 

Það telst að öðru leyti sögusögn og rógburður með að reyna koma slíkum óþarfa svörtum bletti á viðkomanda úti í samfélaginu fyrir minnstar sakir!!! 

 

Það sem ég vildi sagt hafa og vildi byggja þessa nr. 1 á er 65. mgr., Stjórnarskráarlaga sem snýr að mannréttindarkafla þess: 1944 nr. 33 17. júní
Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands
Tók gildi 17. júní 1944. Breytt með l. 51/1959 (tóku gildi 20. ágúst 1959), l. 9/1968
(tóku gildi 24. apríl 1968), l. 65/1984 (tóku gildi 13. júní 1984), l. 56/1991 (tóku
gildi 31. maí 1991), l. 97/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995), l. 100/1995 (tóku gildi 5. júlí
1995) og l. 77/1999 (tóku gildi 1. júlí 1999)

65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu
að öðru leyti.
Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.]

L. 97/1995, 3. gr.

76. gr. [Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.
Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi.
Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem
velferð þeirra krefst.]

L. 97/1995, 14. gr

75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir
kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda
krefjist almannahagsmunir þess.
Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.]

L. 97/1995, 13. gr

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

 

En megin ástæðan fyrir því að ég hef ekki farið með mínar upplýsingar er snýr að mannaveiðum gagnvart þessum ungu einstaklingum er einfaldlega sú:

Hvað hefur þjóðfélagið rekið sig illilega á og orðið áskynja með?

Kynferðis brotamenn þrífast líka innan stjórnsýslunnar og þar gætir ansi mikils ójafnvægis er kemur að því að sækja þá einstaklinga til saka...

Ekki rétt?

Svo þessir bjánar geta bara bitið í sína handakrika / skjaldarendur með að hafa ekki fyrr tekið á þessum málaflokki sem auk margra annarra hérna í samfélaginu!!! 

 

Viðbóta viðauki:

 

Umhugsunarlegir punktar sem ég var vinsamlegast beðinn á sínum tíma af hendi RLR o.m.fl., vegna hagsmuna þess og þeirra sem fóru svo síðar í aðdraganda þess í kjölfarið vegna ónægra sönnunargagna, fram á að ég greiddi þeim 150.000 kr., en þar með var ekki sagan alveg öll úti því oft er það þannig að lögmenn viðkomenda skjólstæðinga upplýsa ekki almennilega hverjir séu í raun og veru kostir og gallar fjárkrafna / fjárkúgunar eins og ég myndi útskýra það með orðréttum og beinum hætti...

 Hún er sú að ef að viðkomandi einstaklingur / ar hafna fjárkröfunni sem gerð sé á hendur þeim vegna beinna eða óbeinna sannanna eða ófullnægjandi sannanna almennt séð, þá er þeim sama hætt á að vera settar ansi fjandi þröngar skorður er snýr og varðar almennt ferðafrelsi, vegna þess sem fór með málið gegn viðkomanda og jafnvel náði ekki sínu fullkomnlega fram á grundvelli sönnunarbyrða, vegna orðs gegn orði, skiljið þið mig!

Svo af hverju og hvers vegna mátti ég ekki láta sannleikann í ljós?

 Er það oft þannig þegar farið sé með svona mál af stað að það þrífist klíkurskapur innan veggja stjórnsýslunnar?

Ef þú átt / og þekkir ekki til einhvers þar þá er lítil sem engin von um að málið fái hraða og skjóta meðferð innan kerfisins! 

 

Álit: 

 

Hugarrenningar - & Sannleikskorn sem að sögur fara af, sem vart ber að telja né færa nánari rök né tilfærslu fyrir nema síður sé:

 on Wednesday, November 17, 2010 at 2:19am 

 

 En vegna kynna minna af ákveðnum tilteknum aðila & að ég skyldi síðar hafa hleypt & skotið yfir öðrum aðila á svipðum aldri skjólshúsi af frumkvæði sem & vorkunnar - & volæðissemis í viðkomandi á viðkomandi timabili & ári að þá því miður vegna minna veikinda lét ég undan þrýstingi frá viðkomandi vegna þess að ég hef orðið þess uppvís með lyfin sem ég hef þurft að taka inn í gegnum tíðina vegna minna veikinda að þau eru blóðþrýstings- & geðlyf svo að innst inni var mér um & ó þegar að ég komst á snoðir um það á sínum tíma. En hvað snýr & snertir þennan viðkomandi unga pilt, þá var hann sem & er ennþá þann dag í dag, ef þó það kæmi mér bara alls ekki spánst fyrir sjónir / kæmi mér bara alls ekki á óvart miðað við síðast þegar ég vissi af honum, ca. 2 - 3 dögum áður en móðir hans lagði síðan fram viðkomandi kæru gegn mér eftir að viðkomandi hafði leitað á náðir mínar um samastað til að gista vegna fyrrum vandkvæða við foreldra sína & þetta er síðan afrakstur & uppskeran fyrir svokölluðu góðsemina & síðan á að klína öðrum eins viðbj...& óþv...frá slíkum aðila sem er / var núverandi fíkill & á fullu í grasinu o.þ.h. & hver veit nema sá leiðist út í e-ð sterkara jafnvel síðar meir á efri árum á þeim tíma sem þetta var fyrst ritað!!!

 

En þeir / þau hjá ákæru- & dómsvaldinu = SHAME ON YOU. Svo að miðað við allt þetta bölv..rugl frá honum þá efast ég um það að hann vilji síður mæta ofjarli sínum ef svo mætti orði komast, eða með öðrum orðum liggur beint / óbeint við að segja hjá ókindinni í gini úlfsins boðar ekki gott úppá síðari sé til seinni tíma litið.

 

Síðan er þetta löggjafa - & dómsstólavald sem & þjóðfélagið í heild sinni orðið svo gjörsamlega brenglað & heillum horfið að það er orðið þannig sem slíkt að það er sem & virðist vera bara OK / allt í góðu lagi ef að yngri kynslóðin tilhneigðist til þess sem & ásælist & sækist þá sérstaklega & sér í lagi eftir eldri aðilum en síðan ef það er með öfugt farið að sá sem eldri sé sé meira fyrir yngra kynið þá verður allt kolvitlaust & brjálað á öllum vígstöðum í löggjafa - & dómsmálakerfinu,svo gjörsamlega heillum horfið o.s.frv., jafnvel þótt um hreina og beina gagnkvæma ást sé um að ræða!

 

 

Vinsamlegast ef þið hafið e-ð um þetta að segja þá vinsamlegast látið í ljós ykkar álit, hvort sem það snýr alm. að óánægju þess að public.era þetta eður ei eða bara segja ykkar megin sem & alm. skoðun & álit á þessu máli & viðhorfi o.þ.h.

 

P.s.  Ég er alveg óhræddur við það að kafa enn dýpra í árinn þegar í harðbakkann slær, þá sérstaklega & sér í lagi þegar það sé reynt að ófegra ímynd mína, virðingu, heiður o.m.fl. ... "JUST NO PROBL"! 

  

http://www.mbl.is/frettir/erlent/2013/02/07/logregla_og_laeknar_nidurlaegja_born/ 

 

Með einlægum kv. 

Aðgerðarleysi löggjafans í málefnum er tengjast kynjavillu ( áttavillu ) , barnaníðingum, kvenfólki sem sé farið að undirbjóða sig til að geta átt ofan í sig og á, hvað þá ungir drengir og stúlkur þ.m.t., einnig.

Eitt hefur greina-, pistla- & dálkahöfundur komist að raun um! Og hún er eftirfarandi: Það eru til einstaklingar úti í samfélaginu sem svífast einskis þegar peningar eru annars vegar í spilunum og litlar sem engar sannarnir liggja til grundvallar fyrir hendi að viðkomandi brot sem hafi átt sér stað hafi í raun og veru orðið, heldur sé reynt oft á tíðum að spila og leika inná andlegu og líkamlegu heilsu viðkomandi einstaklings, til þess eins að gera þann aðila eins tortryggilegan og ótrúverðugan samfélaginu eins og raun ber vitni um. Það getur orðið þess valdandi eins og ég hef komist að raun um með hin ýmsu félags- & velferðarmál tengd barnavernd, þá hafa dómstólar ítrekað hunsað læknisfræðilegar sérfræðisskýrslur lækna í gegnum aldanna rás. Svo ég spyr ykkur eftir þessa mjög góða umfjöllun í fjölmiðlun er snýr að máli Karls Vignir Þorsteinssonar! Myndu þið í raun og veru telja ásættanlegt að viðkomandi einstaklingur stæði á endanum uppi með rafræn ökklabönd, ef þeir / þau fá ekki þá ásættanlegu, mannsæmandi dóma yfir höfuð sitt, rétt eins og hvert og eitt ætti með réttu að fá ef þetta dóms- & réttarkerfi væri ekki svona illa upp byggt frá grunni...

 

Hver hefur ekki farið út af sporinu í skóla lífsins?

Á ávallt að moka sama moldarhaugnum yfir sama svæðið, vegna þess að það hefur hvorki verið nógu vel hirt, gengið frá því og hugsað um það? 

Á sífellt að þrýsta að, blaðra í kringum og hanga utan í einstaklingunum þangað til bæði andlega, félagslega auk líkamlega heilsa þess sé nánast að þrotum komin/n, bara til þess eins að fá þá til að viðurkenna orðna hluti sem jafnvel 50 % / 50 % áttu sér stað en var svo aldrei að fullu gengið til verks?

Eitt sem ég vill að komi skýrt og greinilega fram og það er hins vegar þrennt:

Nr. 1: "Það er mikill munur á því að vera barnaníðingur og háður mikilli barnagirnd á háu stigi."

Nr. 2: ,,Að vera sakaður að ósekju um hlut/i sem áttu / áttu sér ekki stað að einhverju eða öllu leyti án utanaðkomandi fyrirliggjandi sannana, jafngildir sögusögnum auk eintómum rógburði."

Nr. 3: "Vegna þess að viðkomandi einstaklingur hefur ekki náð að færa nógu góð mál fyrir kærunni gegn viðkomanda og sá hinn sami jafnvel lætur allan sannleikann í ljós, þá fær jafnvel sá hinn sami og lét sannleikann í ljós skína, annað hvort fyrir um sig sent á sig nálgunarbannsbréf eftir að fjárkúgunarkrafa hefur borist viðkomandi einstaklingi sem að viðkomandi hefur rétt á að hafna!,, 

Þetta er bara gert nú á dögum svo hægt sé að auðvelda viðkomandi einstaklingi að fjárkúga þann sem að sú hin sama / sá hinn sami mælti sér mót við.

En þá spyr ég:

Af hverju ætti ég þá ekki fyrir Guðs löngu, þar sem ég hef legið undir svo mörgum upplýsingum er snýr og varðar msn: netföng viðkomandi einstaklinga sem hafa verið að selja sig, hvort fyrir um sig bæði strákar sem stelpur undir lögaldri, sem og rétt yfir þeim viðmiðunarmörkum að ég hef svo að stærstum hluta ef að engu leyti ekki hvorki hitt né séð, eingöngu vegna áhugaleysis þeirra gagnvart mér og öðrum úr mínum röðum sem má skilja sem svo að um algjöra fyrirfram dóma sé um að ræða auk þekkingarleysis.  En að sjálfsögðu er ég Guðs feginn!

Almenningur skal hafa það hugfast að það skuli varast að kasta sjálfum sér sem og öðrum, hvort sem um náin/n ættingja eða vin sé að ræða út í djúpu laugina, til þess eins að geta krufið þann einstakling sem að málið snýr hverju sinni svara, án fyrirliggjandi sannanna, hvort sem um lífsýni eða önnur tilfallandi atriði sé um að ræða... 

Það telst að öðru leyti sögusögn og rógburður með að reyna koma slíkum óþarfa svörtum bletti á viðkomanda úti í samfélaginu fyrir minnstar sakir!!! 

 

Það sem ég vildi sagt hafa og vildi byggja þessa nr. 1 á er 65. mgr., Stjórnarskráarlaga sem snýr að mannréttindarkafla þess: 1944 nr. 33 17. júní
Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands
Tók gildi 17. júní 1944. Breytt með l. 51/1959 (tóku gildi 20. ágúst 1959), l. 9/1968
(tóku gildi 24. apríl 1968), l. 65/1984 (tóku gildi 13. júní 1984), l. 56/1991 (tóku
gildi 31. maí 1991), l. 97/1995 (tóku gildi 5. júlí 1995), l. 100/1995 (tóku gildi 5. júlí
1995) og l. 77/1999 (tóku gildi 1. júlí 1999)

65. gr. [Allir skulu vera jafnir fyrir lögum og njóta mannréttinda án tillits til kynferðis, trúarbragða, skoðana, þjóðernisuppruna, kynþáttar, litarháttar, efnahags, ætternis og stöðu
að öðru leyti.
Konur og karlar skulu njóta jafns réttar í hvívetna.]

L. 97/1995, 3. gr.

76. gr. [Öllum, sem þess þurfa, skal tryggður í lögum réttur til aðstoðar vegna sjúkleika, örorku, elli, atvinnuleysis, örbirgðar og sambærilegra atvika.
Öllum skal tryggður í lögum réttur til almennrar menntunar og fræðslu við sitt hæfi.
Börnum skal tryggð í lögum sú vernd og umönnun sem
velferð þeirra krefst.]

L. 97/1995, 14. gr

75. gr. [Öllum er frjálst að stunda þá atvinnu sem þeir
kjósa. Þessu frelsi má þó setja skorður með lögum, enda
krefjist almannahagsmunir þess.
Í lögum skal kveða á um rétt manna til að semja um starfskjör sín og önnur réttindi tengd vinnu.]

L. 97/1995, 13. gr

7. gr.
69. gr. verður svohljóðandi:
Engum verður gert að sæta refsingu nema hann hafi gerst sekur um háttsemi sem var refsiverð samkvæmt lögum á þeim tíma þegar hún átti sér stað eða má fullkomlega jafna til slíkrar háttsemi. Viðurlög mega ekki verða þyngri en heimiluð voru í lögum þá er háttsemin átti sér stað.
Í lögum má aldrei mæla fyrir um dauðarefsingu.

8. gr.
70. gr. verður svohljóðandi:
Öllum ber réttur til að fá úrlausn um réttindi sín og skyldur eða um ákæru á hendur sér um refsiverða háttsemi með réttlátri málsmeðferð innan hæfilegs tíma fyrir óháðum og óhlutdrægum dómstóli. Dómþing skal háð í heyranda hljóði nema dómari ákveði annað lögum samkvæmt til að gæta velsæmis, allsherjarreglu, öryggis ríkisins eða hagsmuna málsaðila.
Hver sá sem er borinn sökum um refsiverða háttsemi skal talinn saklaus þar til sekt hans hefur verið sönnuð.

9. gr.
71. gr. verður svohljóðandi:
Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu.
Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. má með sérstakri lagaheimild takmarka á annan hátt friðhelgi einkalífs, heimilis eða fjölskyldu ef brýna nauðsyn ber til vegna réttinda annarra.

 

En megin ástæðan fyrir því að ég hef ekki farið með mínar upplýsingar er snýr að mannaveiðum gagnvart þessum ungu einstaklingum er einfaldlega sú:

Hvað hefur þjóðfélagið rekið sig illilega á og orðið áskynja með?

Kynferðis brotamenn þrífast líka innan stjórnsýslunnar og þar gætir ansi mikils ójafnvægis er kemur að því að sækja þá einstaklinga til saka...

Ekki rétt?

Svo þessir bjánar geta bara bitið í sína handakrika / skjaldarendur með að hafa ekki fyrr tekið á þessum málaflokki sem auk margra annarra hérna í samfélaginu!!! 

 

http://www.mbl.is/frettir/erlent/2013/02/07/logregla_og_laeknar_nidurlaegja_born/ 

 

Hvar fellst í raun og veru þessi innri sem ytri styrkur Öryrkjabandalags Íslands ( ÖBÍ ) í máli Dagrúnar o.m.fl., einstakra útvaldra einstaklinga sem séu bara aumingar uppmálaðir, vilja láta vorkenna sér í hvívetna upp úr þurru og fá allt upp í hendurnar!

Það er spurning hvort þessi styrkur þeirra liggi meira eða minna á öðrum stöðum og hliðum en við gerum okkur í hugarlund eins og á andlegu hliðinni, félagslegu hliðinni, líkamlegu hliðinni eða hvort þetta hefur eitthvað með fjárhagslegan bakhjarl með að gera?!

http://www.fjarmalaraduneyti.is/media/skjal/IRR_Gjafsoknir_a1.pdf

En eitt get ég sagt ykkur sem ég er fyrir mér alls kostar ekki ánægður með að vita til með og það er að Öryrkjabandalag Íslands ( ÖBÍ ) sé að fá þessa ákveðnu % til sín frá Íslenskri Getspá í kringum söluna á Lottó og ef ekki 1 X 2.

Vissuð þið kannski ekki að það er mikill munur á því "að vera með bein í nefinu" & "getað svarað fyrir sig óhindrað óhræddur,, & hins vegar ,,aumingi með hor" , s.s., "einstaklingur sem sé og verður ávallt lokaður ber skjaldaður inní skel sinni frá vöggu til grafar" & lætur aðra utanaðkomandi einstaklinga, fyrirtæki & stofnanir sjá ávallt um skítverkin?!!!

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Eða hvað?
• Öryrkjabandalag Íslands - Ríkisbandalag Íslands?!